Theatergezelschap Het Nut zet de tijd stil in Leidsche Rijn
‘De denderende tijd’ is de vijfde zomervoorstelling in Leidsche Rijn van Het NUT. Dit keer speelt het theatergezelschap rondom de grootste bouwput van Nederland, waar hijskranen de toekomst uit de Romeinse grond trekken.
Het is 15 februari 1894. Martial Bourdin wandelt richting Greenwich, Londen, met een tijdbom om zijn middel. Zijn missie is duidelijk: een aanslag plegen op het Koninklijk Observatorium, het ijkpunt van de tijd. De aanslag van de Fransman mislukt echter omdat de bom -hoe ironisch- te vroeg afgaat. Deze historische gebeurtenis is het uitgangspunt van de voorstelling 'De denderende tijd' van Het NUT (Nieuw Utrechts Toneel) op het Berlijnplein in Leidsche Rijn. "Ik ben eigenlijk niet zo van de grote idealen, maar in het stilzetten van de tijd kan ik me wel vinden," vertelt schrijver/acteur Greg Nottrot.
Voort tikkend
Samen met co-auteur/medespeler en levensgezellin Floor Leene onderzoekt Nottrot in deze voorstelling de motieven van Martial Bourdin. Nottrot vermoedt dat Bourdin de tijd -en dus de vooruitgang- stil wilde zetten, omdat zijn toekomst als kleermaker op het spel stond. Dit vanwege het begin van de industrialisatie en de komst van fabrieken. Beide theatermakers vragen zich tevens af hoe zij heden ten dage de tijd tot stilstand zouden kunnen brengen. Het lijkt de enige manier om te kunnen ontsnappen aan het alsmaar voort tikkende verval. Zo wordt de mislukte terreurdaad van Bourdin verweven met het persoonlijke relaas van twee dertigers die worstelen met de tijd. "Veel mensen van mijn generatie kampen met een burn-out, stress of doelloosheid. Dat heeft alles te maken met onze overspannen ambities," vertelt Nottrot. "Het stopzetten van de tijd is dan een aantrekkelijk alternatief."
Samen met co-auteur/medespeler en levensgezellin Floor Leene onderzoekt Nottrot in deze voorstelling de motieven van Martial Bourdin. Nottrot vermoedt dat Bourdin de tijd -en dus de vooruitgang- stil wilde zetten, omdat zijn toekomst als kleermaker op het spel stond. Dit vanwege het begin van de industrialisatie en de komst van fabrieken. Beide theatermakers vragen zich tevens af hoe zij heden ten dage de tijd tot stilstand zouden kunnen brengen. Het lijkt de enige manier om te kunnen ontsnappen aan het alsmaar voort tikkende verval. Zo wordt de mislukte terreurdaad van Bourdin verweven met het persoonlijke relaas van twee dertigers die worstelen met de tijd. "Veel mensen van mijn generatie kampen met een burn-out, stress of doelloosheid. Dat heeft alles te maken met onze overspannen ambities," vertelt Nottrot. "Het stopzetten van de tijd is dan een aantrekkelijk alternatief."