3voor12 draait

Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3voor12 welke drie cd's, tracks, mp3's of concerten de meeste indruk maakten, en om deze toe te lichten.

1. Tom Waits – Real Gone 

Zijn eega en mede-songschrijver Kathleen Brennan werd thuis lichtelijk gestoord van de door Tom Waits ingezongen drumpartijen, zo blijkt uit een recent interview met de Volkskrant. Het opgefokte ‘human-beatboxing’ contrasteert wel weer mooi met de meer ingetogen, ouderwets puffende en boemelende pareltjes. Nu al Waits-klassiekers zijn: Sins Of My Father en How It’s Gonna End. Verder gromt hij als vanouds over kreupele piraten, eenogige circusartiesten en platgereden bloemen op de snelweg. Wie heeft er nog (een) kaartje(s)?

2. The Black Keys – Rubber Factory 

Opgenomen in een verlaten bandenfabriek met tweedehands-apparatuur, dit derde album van het op een na beste rockduo van het moment. Lekker ongecompliceerde, compromisloze en uitgebeende garageblues afkomstig uit Akron, Ohio. Commercieel succes zit er waarschijnlijk op korte termijn niet in voor drummer Patrick Carney en gitarist/zanger Dan Auerbach en laat dat vooral maar zo blijven. Vorig jaar oktober werd hun optreden in Ekko afgelast, hopelijk zijn ze binnenkort toch nog eens te bewonderen in Utrecht.

3. Sufjan Stevens - Seven Swans 

Een ongewone naam voor een ongewone muzikant. Welhaast een religieuze ervaring is het om te luisteren naar de vervreemdende repeterende melodieën, de zachtaardige fluisterstem begeleid door banjo en de schone samenzang. Vooral het titelnummer is huiveringwekkend mooi. Woensdag speelt hij in Tivoli voor een zittend publiek, met als voorprogramma de eveneens veelbelovende Gravenhurst. 

4. Hayden – Elk Lake Serenade 

Ideale herfstmuziek, deze introverte melancholie van Hayden. Blijkt al een album of zes gemaakt te hebben, maar door mij nooit eerder opgemerkt. Akoestische miniatuurtjes afgewisseld met weelderiger gearrangeerde werkjes met trompet en viool. Hayden maakt veel gebruik van de mondharp, zodat een vergelijking met de vroegere Neil Young voor de hand ligt. Zijn aarzelende stem heeft wel wat weg van die van Jason Merritt van Timesbold.

5. Giant Sand – Is All Over The Map 

Geen denderend optreden van de band rondom Howe Gelb, vorige week in De Helling. De laatste cd van Giant Sand in nieuwe samenstelling mag er evenwel wezen. Een stuk gevarieerder dan op het podium door de inzet van piano en gastzang van o.a. Vic Chesnutt. De rammelrootsrock van Giant Sand heeft al bijna twintig jaar een volkomen eigen plek in de alternatieve muziek en dat is knap.