Jonge Utrechtse schrijfster overleden

Op zondag 19 mei is de Utrechtse schrijfster Fenne van Heemstede overleden. Van Heemstede debuteerde in 2018 als romanschrijfster bij uitgeverij Ambilicious met het ‘Eromantische’ LAVA.

Fenne van Heemstede werd geboren in Antwerpen, maar verhuisde op jonge leeftijd naar Nederland. Geweld en misbruik in haar kind- en jeugdjaren deden Van Heemstede vluchten naar Parijs, alwaar ze haar grote liefde ontmoette. Door zijn plotse overlijden echter werden haar psychische klachten ernstiger en heviger. Van Heemstede trok zich terug in een klooster om rust te vinden. Vol mededogen schreef ze op haar Facebookpagina over de dagelijkse routines en sores van haar veel oudere kloostergenoten.

Van Heemstede ging rechten studeren om ‘meisjes zoals zij’ bij te kunnen staan. Ook begon ze met het schrijven van (veelal erotisch getinte) korte verhalen, die goed werden ontvangen. In 2016 won ze de erotische schrijfmarathon ‘EWA Nederland’. Haar schrijfstijl was beslist uitdagend en prikkelend, maar ook vrouwvriendelijk, subtiel, geestig en allesbehalve platvloers. Vol trots -en ook ongeloof- maakte Van Heemstede haar volgers via de sociale media deelgenoot van de eerste positieve reacties op haar debuutroman Lava.

Van tijd tot tijd leek het beter te gaan met de schrijfster, maar de ziekte DIS (dissociatieve identiteitsstoornis) bleef haar parten spelen. “We genoten van haar optimisme, haar levenslust. Ze leek eindelijk gelukkig. Even zo vaak merkten we dat haar ziekte lichamelijk en geestelijk een tol eiste. De strijd tegen haar ziekte verloor ze op 19 mei 2019. Tot verdriet van velen,” laat de uitgeverij op haar website weten.

Dat Van Heemstede veel mensen raakte met haar verleden en verhalen blijkt uit de vele reacties op haar Facebookpagina.

Uit: ‘Lava 2’ (3e prijs “Spannende verhalen wedstrijd” Editio 2017):

“Mijn beschadigde lichaam ligt roerloos op de vloer en hindert me niet meer. Ver weg zie ik een prachtig wit licht en ik verlang er hartstochtelijk naar. Overal om mij heen zijn vlinders, wit, goudgeel. Zij lijken me glimlachend mee te voeren. Daar in het licht is rust en vrede, daar hoor ik thuis, ik weet het zeker.”

Eerdere publicatie in de NUK.