Op zoek naar de beste versie van jezelf

16 mei gaat de eerste avondvullende voorstelling van de Amersfoortse cabaretier en stand up comedian Klaas Prins in première. De locatie: theater- en filmhuis De Lieve Vrouw.

In 2014 won Klaas Prins de publieksprijs van het Leeuwarder Cabaret Festival. Hij schrijft teksten voor tv-programma’s als Beste Kijkers en de Quickest Quiz. Eerder was hij te zien bij Hufterproef en als presentator bij Humor TV. Tussen de drukke werkzaamheden van een verhuizing door doet hij zijn verhaal.

Foto: Joyce Djo

Waarom heb je besloten een avondvullende voorstelling te maken?

“Ik deed cabaret en stand up door elkaar. Cabaret speelde ik in kleine theaters en stand up in cafés. Die combinatie werkte heel goed voor mij. Dingen die ik uitprobeerde bij stand up kon ik weer verwerken in mijn cabaret. Een theaterprogrammeur in Oss zag me optreden en vroeg of ik het niet interessant zou vinden om een avondvullende voorstelling te maken. Dat was een droom van mij. Toen ik daarmee bezig was, meldde het impresariaat ‘Grappige Zaken’ dat ze mijn programma wilden verkopen. Dat is nu twee jaar geleden. En over een kleine week gaat mijn eerste lange voorstelling in première.”

Is de voorstelling helemaal klaar?

“Deze week heb ik met mijn regisseur afgesproken dat het af is en dat ik niks meer mag doen nu. Dat vind ik best moeilijk omdat het nog zes dagen duurt tot de première. Ik ben er ongeveer een jaar mee bezig geweest en kon steeds zeggen: het is nog niet klaar. Dat kan nu niet meer. Al zal ik een geniale grap, als die me deze dagen nog te binnen zou schieten, niet laten passeren. Het is overigens nog een hele puzzel geweest om de grappen, sketches en liedjes zo aan elkaar te laten haken dat het een logisch verhaal wordt.”

Want nu moet je het publiek anderhalf uur bij de les houden …

“Ja, ik ben begonnen met tien minuten leuk zijn op het podium, dus dit is een heel ander verhaal. Maar door variatie in de onderwerpen, verschillende energielevels en een gevarieerde intonatie en emotie probeer ik de zaal een hele avond te boeien. Ik heb gezocht naar een balans tussen rustige en drukke momenten. Het is de bedoeling dat mensen achterover gaan zitten en denken: “Deze jongen heeft iets moois in elkaar gezet, dus dat komt verder wel goed. We gaan lachen vanavond!””

Hoe kwam je op de titel van de voorstelling: ‘Maar nog niet helemaal’?

“Die is geïnspireerd op een momentopname. Ik woonde een tijdje boven de Action en toen ik daar een keer binnenliep vroeg een vrouw me, out of the blue, of ik gelukkig was. Dat was zo’n gek moment, op zo’n gekke plaats en het was zo’n gekke vrouw dat ik helemaal van mijn stuk raakte en niet wist wat ik moest zeggen. De vrouw was op dat moment bezig met het afrekenen van een bordje met de tekst ‘Keep the best version of yourself’ erop. En de Action is nou niet bepaald de plek waar je de beste versie van jezelf laat zien ...”

 En toen dacht jij: dat wordt het thema van mijn voorstelling  …

“Ja, want daar zijn we allemaal mee bezig: de beste versie van onszelf laten zien. Mijn beste versie van mezelf? Die komt dicht in de buurt van mij op het podium. Dat maakt me gelukkig, al schuurt het ook. Het is best raar dat ik op het podium op zoek ga naar bevestiging van een publiek dat ik helemaal niet ken. Er gaat daar ook iets mis. In deze voorstelling ben ik hiermee aan het strugglen.”

Kun je iets vertellen over de onderwerpen in je show?

“Onder andere mijn haat/liefde verhouding met Tinder komt aan de orde. Vrienden hebben me gepusht om er op te gaan, terwijl ik er niet veel van moest hebben. Ook daar ben je voortdurend bezig met de beste versie van jezelf te tonen. En ik vertel een anekdote over de Efteling. Om bij de beste versie van jezelf uit te komen, moet je jezelf confronteren met je vervelendste eigenschap. Die van mij is: ongeduldig zijn. Bij de Python moest ik anderhalf uur wachten, achter een dikke vrouw die allerlei debiele dingen zei. Ze heeft daar de boel behoorlijk verziekt voor mij, ook al omdat ik dan toch ga luisteren. Ik kan mijn hoofd niet uitzetten. Ja, zij is ook in de voorstelling terecht gekomen.”

Hoe zou je jouw humor omschrijven?

“Dat vind ik lastig. Ik denk dat mijn grappen gevarieerd, een tikje absurdistisch en ontwapenend zijn. Ze gaan vaak over rare situaties waar ik in ben beland en hoe ik me daar weer uit red. En over hypersensitiviteit. Je zou ook kunnen zeggen dat ik probeer de tijdsgeest te vangen en de situaties die daar uit voortvloeien.”

Wie zijn je voorbeelden op het gebied van cabaret?

“Vroeger wilde ik hetzelfde doen als Jochem Myer. Maar dat heb ik nu niet meer. Verder vind ik het heel knap wat Micha Wertheim en Daniël Arends doen. En de Amerikaanse cabaretier Bo Burnham is  geweldig. Zijn voorstellingen zijn zo slim doordacht dat ik elke weer versteld sta als ik ze zie.”

De première van ‘Maar nog niet helemaal’ is niet toevallig in je thuisstad Amersfoort …

“Ja, die moet in Amersfoort zijn natuurlijk. Ik heb nergens zoveel opgetreden als hier. Het is wel extra spannend omdat het niet alleen goed moet zijn voor onbekenden, maar ook voor vrienden, familie en bekenden. Maar eigenlijk kan het alleen maar een groot feest worden. Ik ben wel een beetje nerveus voor de recensies van de volgende dag.”

En stel dat die vrouw uit de Action in de zaal zit?

“Dan geef ik haar een bloemetje. Ze is de inspiratiebron geweest voor deze voorstelling.”

Eerdere publicatie in het AD Amersfoortse Courant.