Ierse pub: donker bier en nieuwe vrienden
In bijna elke grote stad vind je wel een Ierse pub. In Utrecht zijn er drie. Wat maakt de pub zo populair, behalve natuurlijk de Guinness en de Ierse muziek? We namen een kijkje in de oudste van de stad: O’Leary’s.
Door de tekst op de voordeur voel je je meteen welkom: ‘There are no strangers here, just friends you have yet to meet!’ Het bordje hangt er al sinds de opening, in 1995. ‘Het is ons motto,’ roept Adrian, eigenaar van O’Leary’s aan de Adelaarstraat, boven de uitbundige Ierse liveband uit. ‘Twee koppels die in een Ierse pub naast elkaar zitten spreken elkaar aan. In een Nederlandse kroeg zie je dat niet zo snel.’
Samen met zijn moeder, Ann O’Leary, opende Adrian het café 29 jaar geleden op Koninginnedag. Een slimme keuze, want de zaak liep meteen helemaal vol en de Guinness vloeide rijkelijk. Tegenwoordig runt Adrian de zaak in z’n eentje, maar voor advies wendt hij zich nog altijd tot zijn moeder. Net als hij woont ze boven de kroeg. ‘Alle beslissingen over de zaak gaan in goed overleg, bijvoorbeeld als er een nieuwe bank of tafel gekocht moet worden,’ vertelt Adrian.
Doedelzak
Het gezin Cuddy (O’Leary is de meisjesnaam van de moeder) vertrok begin jaren 80 uit Dublin vanwege de hoge werkloosheid. Eenmaal in Nederland organiseerde Ann elk jaar Saint Patrick’s Day in diverse cafés. Op deze belangrijk Ierse feestdag wordt de beschermheilige van het land herdacht. En omdat Adrian ook al in de horeca werkte, was de stap naar een eigen pub klein.
In de begintijd was het nog even afwachten of mensen vanuit de stad de weg naar het café in de Vogelenbuurt zouden vinden. Maar dat bleek al snel het geval, ook omdat O’Leary’s toen nog de enige Ierse pub was in Utrecht. Dat het gezin al aardig wat Ierse vrienden en kennissen had in de stad, hielp ook mee bij het opbouwen van klandizie.
Maar het zijn zeker niet alleen Ieren die de pub bezoeken. ‘Er komen hier vooral Engelstalige expats, bijvoorbeeld uit Portugal en Spanje. Voor O’Leary’s gingen zij naar ’t Dorstige Hart,’ zegt Adrian. En natuurlijk zijn er de Utrechtse stamgasten met een voorliefde voor Guinness, Ierse whiskey (zoals Jameson en Paddy) rugby (op tv) en Ierse folk. Twee keer per maand zijn er jamsessies met een wisselende groep muzikanten. Op gitaar, banjo, fluit, viool en Uilleann pipes – doedelzak – spelen zij Ierse traditionals.
Gezellige huiskamer
Banjospeler en vaste bezoeker André uit Gouda jamt vanavond ook mee. Hij heeft even pauze en neemt een slok van zijn Guinness. ‘De Ierse pub voelt als een gezellige huiskamer,’ zegt hij. ‘Je raakt altijd wel met iemand in gesprek.’ Door zijn Ierse vrouw kwam hij in contact met de cultuur en muziek van het land. ‘Daarvoor speelde ik vooral covers van The Beatles en Simon & Garfunkel.’
‘De muziek die je nu hoort is eigenlijk Ierse dansmuziek’, legt André uit. Adrian: ‘Vroeger hadden we hier nog wel eens Ierse danslessen, maar daar is het eigenlijk te klein voor.’ De eigenaar herinnert zich de keer, jaren geleden, dat de Ierse succesband Clannad optrad in O’Leary’s, na een concert in de binnenstad. ‘Ik ben de enige barman die ooit tegen zangeres Moya Brennan heeft gezegd: “En nu ophouden!” Maar het was intussen 5 uur in de ochtend, haha.’
Rugbytoernooien
Hoe komt het dat in bijna elke grote stad wel een Ierse pub te vinden is? ‘Ieren die uit hun land zijn vertrokken, vind je overal,’ verklaart Adrian. ‘Er zijn meer Ierse paspoorten buiten Ierland dan in Ierland zelf.’
Aan trouwe stamgasten geen gebrek, maar om ook een jonger publiek naar zijn pub te lokken, organiseert hij roei-, darts- en rugbytoernooien voor klanten en medewerkers. De Ierse Kathy roeit vaak mee. Ze werkt in Little Dublin, een van de andere twee Ierse pubs in Utrecht. Vanavond heeft ze vrij. Ook zij komt voor wat ze noemt social guarantee. ‘De mensen die hier komen, hebben vaak een connectie met de Ierse cultuur. Dan heb je snel een goed gesprek.’
Zijn er volgens Adrian verschillen met de andere Ierse pubs in Utrecht? ‘O’Leary’s is misschien iets meer een lokale pub omdat wij net buiten het centrum zitten en een stukje kleiner zijn. En ver voor O’Leary’s open ging, kenden wij al veel mensen uit de Ierse gemeenschap in Utrecht. Daarom hebben wij misschien wat meer ‘oudjes’ aan de bar. Misschien ben ik ook iets meer kastelein en werken de andere pubs meer met managers.’ Volgens Adrian liggen de pubs te veel uit elkaar om veel met elkaar samen te werken.
17 maart is het St. Patrick’s Day. Gaat hij nog iets organiseren op die dag? ‘Meestal hebben we dan live muziek en serveren we Irish stew en coddle, een gerecht uit Dublin.’
Tot slot: Hoe lang denkt Adrian zijn zaak nog voort te zetten? ‘Mijn kinderen gaan het niet overnemen, zij hebben andere interesses. Dus het zou kunnen stoppen. Het zij zo.’ Voor Utrecht zou het een groot gemis zijn.
Eerdere publicatie in Uitagenda Utrecht
Doedelzak
Het gezin Cuddy (O’Leary is de meisjesnaam van de moeder) vertrok begin jaren 80 uit Dublin vanwege de hoge werkloosheid. Eenmaal in Nederland organiseerde Ann elk jaar Saint Patrick’s Day in diverse cafés. Op deze belangrijk Ierse feestdag wordt de beschermheilige van het land herdacht. En omdat Adrian ook al in de horeca werkte, was de stap naar een eigen pub klein.
In de begintijd was het nog even afwachten of mensen vanuit de stad de weg naar het café in de Vogelenbuurt zouden vinden. Maar dat bleek al snel het geval, ook omdat O’Leary’s toen nog de enige Ierse pub was in Utrecht. Dat het gezin al aardig wat Ierse vrienden en kennissen had in de stad, hielp ook mee bij het opbouwen van klandizie.
Maar het zijn zeker niet alleen Ieren die de pub bezoeken. ‘Er komen hier vooral Engelstalige expats, bijvoorbeeld uit Portugal en Spanje. Voor O’Leary’s gingen zij naar ’t Dorstige Hart,’ zegt Adrian. En natuurlijk zijn er de Utrechtse stamgasten met een voorliefde voor Guinness, Ierse whiskey (zoals Jameson en Paddy) rugby (op tv) en Ierse folk. Twee keer per maand zijn er jamsessies met een wisselende groep muzikanten. Op gitaar, banjo, fluit, viool en Uilleann pipes – doedelzak – spelen zij Ierse traditionals.
Gezellige huiskamer
Banjospeler en vaste bezoeker André uit Gouda jamt vanavond ook mee. Hij heeft even pauze en neemt een slok van zijn Guinness. ‘De Ierse pub voelt als een gezellige huiskamer,’ zegt hij. ‘Je raakt altijd wel met iemand in gesprek.’ Door zijn Ierse vrouw kwam hij in contact met de cultuur en muziek van het land. ‘Daarvoor speelde ik vooral covers van The Beatles en Simon & Garfunkel.’
‘De muziek die je nu hoort is eigenlijk Ierse dansmuziek’, legt André uit. Adrian: ‘Vroeger hadden we hier nog wel eens Ierse danslessen, maar daar is het eigenlijk te klein voor.’ De eigenaar herinnert zich de keer, jaren geleden, dat de Ierse succesband Clannad optrad in O’Leary’s, na een concert in de binnenstad. ‘Ik ben de enige barman die ooit tegen zangeres Moya Brennan heeft gezegd: “En nu ophouden!” Maar het was intussen 5 uur in de ochtend, haha.’
Rugbytoernooien
Hoe komt het dat in bijna elke grote stad wel een Ierse pub te vinden is? ‘Ieren die uit hun land zijn vertrokken, vind je overal,’ verklaart Adrian. ‘Er zijn meer Ierse paspoorten buiten Ierland dan in Ierland zelf.’
Aan trouwe stamgasten geen gebrek, maar om ook een jonger publiek naar zijn pub te lokken, organiseert hij roei-, darts- en rugbytoernooien voor klanten en medewerkers. De Ierse Kathy roeit vaak mee. Ze werkt in Little Dublin, een van de andere twee Ierse pubs in Utrecht. Vanavond heeft ze vrij. Ook zij komt voor wat ze noemt social guarantee. ‘De mensen die hier komen, hebben vaak een connectie met de Ierse cultuur. Dan heb je snel een goed gesprek.’
Zijn er volgens Adrian verschillen met de andere Ierse pubs in Utrecht? ‘O’Leary’s is misschien iets meer een lokale pub omdat wij net buiten het centrum zitten en een stukje kleiner zijn. En ver voor O’Leary’s open ging, kenden wij al veel mensen uit de Ierse gemeenschap in Utrecht. Daarom hebben wij misschien wat meer ‘oudjes’ aan de bar. Misschien ben ik ook iets meer kastelein en werken de andere pubs meer met managers.’ Volgens Adrian liggen de pubs te veel uit elkaar om veel met elkaar samen te werken.
17 maart is het St. Patrick’s Day. Gaat hij nog iets organiseren op die dag? ‘Meestal hebben we dan live muziek en serveren we Irish stew en coddle, een gerecht uit Dublin.’
Tot slot: Hoe lang denkt Adrian zijn zaak nog voort te zetten? ‘Mijn kinderen gaan het niet overnemen, zij hebben andere interesses. Dus het zou kunnen stoppen. Het zij zo.’ Voor Utrecht zou het een groot gemis zijn.
Eerdere publicatie in Uitagenda Utrecht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten