Annie Lennox staat haar mannetje
Je zou haar de vrouwelijke tegenhanger van David Bowie’s personage Ziggy Stardust kunnen noemen: zangeres Annie Lennox in de iconische clip van Sweet Dreams.
Met het korte knaloranje haar, het maatpak en de stropdas is ze een opvallende verschijning in het nummer dat de carrière van The Eurythmics in 1983 lanceerde. Volgens de BBC was de video baanbrekend voor vrouwelijke popsterren, vanwege de krachtige androgyne look van Lennox. En dan te bedenken dat ze er mentaal niet best aan toe was op het moment dat het nummer ontstond.
Na het uiteenvallen van haar -redelijk succesvolle- band The Tourists (en het einde van de relatie met gitarist Dave Stewart) had Lennox nog maar weinig fiducie in een positief vervolg van haar loopbaan. Ze stond zelfs op het punt om terug te keren naar haar geboorteland Schotland. In die stemming zat ze in de studio, toen Stewart uit het niets een vrij basale drumbeat produceerde op zijn synthesizer.
Lennox sloeg er op aan en improviseerde ter plekke de overbekend geworden keyboardklanken van Sweet Dreams. De tekst reflecteert haar zwaarmoedige gedachtes uit die tijd. Zelf noemt ze het lied jaren later in een interview ‘een mantra.’ Omdat Stewart de tekst te somber vond, bedacht hij het opgewekte middenstuk: ‘Hold your head up, keep your head up, moving on’. Een wereldhit was geboren.
Sweet Dreams betekende de doorbraak voor de Eurythmics. Het opmerkelijke duo, soulzangeres Lennox en de minimalistische muzikant/producer Stewart, regen in de jaren 80 de hits aan elkaar, zoals Love is a stranger, Who’s that girl, Would i lie to you en There must be an angel (playing with my heart). Songs die de tand des tijds goed hebben doorstaan, vanwege de bijzondere combinatie van het klinisch wavegeluid van Stewart en de soulvolle zang van Lennox.
De uit Aberdeen (Schotland) afkomstige Annie Lennox had aanvankelijk klassieke ambities en studeerde fluit en piano aan de Royal Academy Of Music in Londen, in dezelfde tijd dat ene Joe Jackson zich daar ook klassiek aan het scholen was. Na een paar jaar stopte ze met de opleiding omdat ze die te rigide vond. Ze voelde zich meer thuis bij soul en motown. Met haar kompaan Dave Stewart vormde Lennox tot 1990 The Eurythmics. Na het opdoeken van de band hadden de twee zeven jaar geen contact.
Lennox startte een succesvolle solocarrière, met hits als Why en No more I love you’s. Voor dat laatste nummer ontving ze een Grammy. Rond de eeuwwisseling probeerde ze de Eurythmics te reanimeren, maar een doorslaand succes werd dat niet. Zeker niet in Nederland, waar de band zo’n grote aanhang had. Vanaf 2005 richtte ze zich weer op haar carrière als soloartiest.
Niet alleen muzikaal, maar ook maatschappelijk heeft Lennox altijd haar mannetje gestaan. Al op het album Peace van The Eurythmics (1995) ondersteunde ze met haar teksten Amnesty International en Greenpeace. En op haar eigen website staan tal van filmpjes waarin ze haar steun aan de Palestijnen uitspreekt.
En oh ja, Lennox en Bowie stonden ook eens samen op het podium, in de tribute voor Freddy Mercury in 1992, met Under Pressure.
Lennox sloeg er op aan en improviseerde ter plekke de overbekend geworden keyboardklanken van Sweet Dreams. De tekst reflecteert haar zwaarmoedige gedachtes uit die tijd. Zelf noemt ze het lied jaren later in een interview ‘een mantra.’ Omdat Stewart de tekst te somber vond, bedacht hij het opgewekte middenstuk: ‘Hold your head up, keep your head up, moving on’. Een wereldhit was geboren.
Sweet Dreams betekende de doorbraak voor de Eurythmics. Het opmerkelijke duo, soulzangeres Lennox en de minimalistische muzikant/producer Stewart, regen in de jaren 80 de hits aan elkaar, zoals Love is a stranger, Who’s that girl, Would i lie to you en There must be an angel (playing with my heart). Songs die de tand des tijds goed hebben doorstaan, vanwege de bijzondere combinatie van het klinisch wavegeluid van Stewart en de soulvolle zang van Lennox.
De uit Aberdeen (Schotland) afkomstige Annie Lennox had aanvankelijk klassieke ambities en studeerde fluit en piano aan de Royal Academy Of Music in Londen, in dezelfde tijd dat ene Joe Jackson zich daar ook klassiek aan het scholen was. Na een paar jaar stopte ze met de opleiding omdat ze die te rigide vond. Ze voelde zich meer thuis bij soul en motown. Met haar kompaan Dave Stewart vormde Lennox tot 1990 The Eurythmics. Na het opdoeken van de band hadden de twee zeven jaar geen contact.
Lennox startte een succesvolle solocarrière, met hits als Why en No more I love you’s. Voor dat laatste nummer ontving ze een Grammy. Rond de eeuwwisseling probeerde ze de Eurythmics te reanimeren, maar een doorslaand succes werd dat niet. Zeker niet in Nederland, waar de band zo’n grote aanhang had. Vanaf 2005 richtte ze zich weer op haar carrière als soloartiest.
Niet alleen muzikaal, maar ook maatschappelijk heeft Lennox altijd haar mannetje gestaan. Al op het album Peace van The Eurythmics (1995) ondersteunde ze met haar teksten Amnesty International en Greenpeace. En op haar eigen website staan tal van filmpjes waarin ze haar steun aan de Palestijnen uitspreekt.
En oh ja, Lennox en Bowie stonden ook eens samen op het podium, in de tribute voor Freddy Mercury in 1992, met Under Pressure.
Eerdere publicatie in VPRO Gids.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten