Drie keer Kester

Met haar dromerige indiepop stond Robin Kester al twee keer eerder op ESNS (Eurosonic Noorderslag), het showcasefestival in Groningen. Haar debuutalbum Honeycomb Shades werd vorig jaar lovend ontvangen.

Drie jaar geleden stond je hier nog als redelijk onbekende artiest. Nu is dat wel anders. Hoe ervaar jij dat?

‘Daar heb ik nog niet zo over nagedacht. Een showcase is altijd weer spannend. Een aantal nummers van mijn nieuwe album speel ik dit jaar op Eurosonic voor het eerst live. Daar heb ik veel zin in, al heb ik ook nog steeds wel last van podiumangst. Die is wel minder dan toen, maar niet heel veel minder. Vorig jaar kreeg ik na de show op Eurosonic weer een paniekaanval.’

Foto: Danique van Kesteren

Je bent eigenlijk ook liever in de studio bezig, toch?

‘Ja, dan kun je lekker schaven en pielen aan de nummers. Dat vind ik het allerleukst. Maar optreden doe ik tegenwoordig wel met meer plezier dan een paar jaar geleden. Met een band erbij voelt het ook minder klein en kwetsbaar. Al gaat er nog wel af en toe een betablockertje in voor een optreden.’

Dat komt vast helemaal goed in Groningen. Dit jaar verschijnt dus je nieuwe album?

‘Ja, dat is bijna klaar. Ik verwacht dat het in september uitkomt. Van te voren brengen we alvast een paar singles uit. Het album is opgenomen in Bristol met de Engelse producer Ali Chant, van wie ik een groot fan ben. Hij werkte eerder samen met PJ Harvey. Bristol is natuurlijk ook de stad van Portishead, een band waar ik erg van hou. Toen ik daar bij mijn schoonfamilie op bezoek was, ben ik even bij hem langs gegaan. Hij heeft een hele mooie studio met vintageapparatuur en ik dacht: ‘Hier wil ik een album opnemen!’ Toen moest ik wel nog even de subsidie regelen. Dat is gelukkig gelukt met het Fonds Podiumkunsten.’

Kun je al iets over het nieuwe album vertellen?

‘Nee, eigenlijk niet. Ik zit er nog te veel in om er op te reflecteren. Daarvoor moet ik er eerst meer afstand van kunnen nemen. Ik denk dat het iets meer uptempo en iets minder elektronisch wordt. Meer kan ik er nog niet over zeggen, sorry!’

Ok, we wachten het af. Laat je je nog steeds beïnvloeden door apocalyptische series?

‘Zeker, series, boeken, films. Maar ook door natuurgebieden. Toen we in Bristol waren, zijn we veel in Wales geweest. Daar heb je mooie, overweldigende gebieden en dramatische landschappen waar je van alles bij kunt verzinnen. Veel lyrics moest ik toen nog schrijven, dus dat kwam goed uit.’

Je stond onlangs met harpist Remy van Kesteren op het podium. Hoe was dat?

‘Heel bijzonder. Dat optreden heeft me ook geholpen om minder kritisch naar mezelf te kijken. Ik stond op het podium met muziek die niet van mezelf was. We hebben wel een paar dingetjes samen geschreven, maar ik was niet de main artist. Daar kon ik wel van genieten. Misschien nog een leuke verrassing: we staan ook samen op Noorderslag.’

Eerdere publicatie in VPRO Gids.