Wind

“Het aangename van fietsen is dat het je wereld verkleint. En dat is mooi, want de wereld is ook eigenlijk veel te groot en te ingewikkeld.” Zo begint het bijzonder aardige artikel van Bert Wagendorp in de Volkskrant Magazine van afgelopen zaterdag. 

Wagendorp beschrijft op ironische wijze, en met de nodige zelfspot, de lotgevallen van een aantal niet-wielrenners -waaronder hijzelf- dat de Ronde van Noord-Holland rijdt. Ook ik beschouw me als een niet-wielrenner die graag op de racefiets stapt. De omgeving van Utrecht leent er zich uitstekend voor en het fraaie weer van de laatste dagen nodigt er natuurlijk helemaal toe uit. 

Verkwikkend voor lichaam en geest, toch is er één maar: de wind. “Wind, dat is de Hollandse berg”, schrijft Wagendorp. Ik beklim nog liever een berg. Die zijn er weinig hier in de omgeving, een stevige bries staat er bijna altijd. Verkoelend, jazeker, maar ook een vervelende tegenkracht en energieslurpend bovendien. Zeker voor een niet-wielrenner als ik.