Cd recensie: Het innerlijk kompas van Harold K.

In het openingsnummer van zijn nieuwe cd Heppeneert zingt Harold K dat hij zo onderhand de weg kwijt is. Aan de hand van zijn innerlijk kompas en een tiental mooie - waarvan de helft in dialect gezongen - liedjes, raakt hij gaandeweg weer op het juiste pad.

Een oude boerderij in het Belgische bedevaartsoord Heppeneert (''een kerk, een café en een kapel"), vlakbij zijn geboortedorp Susteren, was de plek waar de Limburger inspiratie opdeed voor de opvolger van De Laatste Pionier uit 2011. Harold K is nog steeds niet de man van de grote gebaren, wel van de bedaarde en melancholische liedjes, die merendeels op Amerikaanse leest zijn geschoeid. Qua compositie, zang en overtuigingskracht is Heppeneert wel een flinke stap vooruit.

Soms klinkt Harold K speels en lichtzinnig, maar de meeste liedjes zijn verhalend of persoonlijk van aard. Het bluesy, meanderende beginnummer vormt de aanzet voor een sterk, bij vlagen verrassend album. Een aantal liedjes kent een iets grilliger karakter dan we van hem gewend zijn. Hoogtepunt op Heppeneert is het prachtige 'Narrenschip', dat gebaseerd is op een gedicht van de Weertse poëet Paul Sterk. Tekst en melodie zijn perfect in balans in dit fraai geconstrueerde en naar chanson neigende lied.

Het luchtige 'Rome' stond al in iets andere versie op De Laatste Pionier en in het literair getinte 'Paerd' horen we Harold K op zijn kaalst, net als in slotnummer 'Tied', met daarin de fijne tekstregel: "Met de eerste slok begint een nieuw verhaal". De zegeningen van het leven telt hij in het jazzy 'Det 't Good Is'. Op dat moment heeft Harold K de weg allang weer teruggevonden.