Russian Dance

Vorige week was ik in het buitenland: in Sint Petersburg om precies te zijn. Altijd al een droom geweest om de stad van Dostojevski te bezoeken. Om een beetje in de stemming te komen draaide ik voorafgaand aan de reis nog maar eens Russian Spy and I van de Hunters, met een geweldige Jan Akkerman op gitaar.

Sneeuw en winterse kou vormden de perfecte entourage voor een eerste bezoek aan Sint Petersburg. Glibberend en glijdend heb ik me enkele dagen vergaapt aan het ene moois na het andere. Schitterende stad, rijk aan historie. En muziek? Er sijpelt niet veel door naar het westen, dat is zeker. Het zijn voornamelijk klassieke componisten die hier bekend zijn. De Leningrad Cowboys zegt u? Die komen uit Finland. 

Er schijnt een levendige underground-scene van punk en rock te bestaan in de stad aan de Neva, maar daar heb ik niks van meegekregen. Een kleine muzikale impressie, voor wat het waard is: voor blues (!) kun je terecht in de Jimi Hendrix Blues Bar: een gezellige, ondergrondse kroeg met livemuziek; helaas gaat om stipt elf uur de dop op de (wodka)fles. In Mexicaans restaurant La Cucaracha (je wil het toch een beetje warm krijgen, nietwaar?) troffen we een trio dat Mexicaanse smartlappen speelde. Bizar om vervolgens weer de Russische vrieskou in te stappen. 

Voor authentieke Russische muziek (daar kom je uiteindelijk toch voor) stuurde het reisgidsje ons naar eetgelegenheid Katinka Malinka. Helaas geen livemuziek die avond. De Bef Stroganov smaakte er wel voortreffelijk. Zo kan het gebeuren dat ik enkele maanden geleden in Utrecht de meest oorspronkelijke Russische muziek hoorde, toen in een oude molen een kozakkenkoor met balalaika en accordeon optrad. 

Een muzikaal lichtpuntje tot besluit: thuisgekomen trof ik op een verfrommeld briefje de naam aan van een Russische zangeres van licht weemoedige, stemmige ballades die ons na een barre wandeling door de sneeuw troostend toezong tijdens het eten van een soljanka (smakelijke Russische groentesoep): Diana Arbenina. Duidelijk beïnvloed door de Europese (Franse) muziek, dat wel. Dan toch maar deze van Tom Waits, met een eigenaardig clipje.