Blues in Baarlo

Voormalig bioscoop Thalia te Baarlo, Noord-Limburg, vormde afgelopen zaterdag het decor voor een optreden van de Limburgse troubadour Arno Adams. In het zuiden van het land is Adams een grote meneer, boven de rivieren zal het noemen van zijn naam menig muziekliefhebber de wenkbrauwen doen ophalen. 

Vreemd, want Arno Adams is een talentvol liedjesschrijver die gezegend is met een dijk van een (donkere)stem. De man uit Belfeld heeft een roerig leven achter de rug met drank/drugs, een gokverslaving en andere sores, en dat hoor je. Sinds hij drieëntwintig jaar geleden definitief voor de muziek koos, komt hij vanuit zijn schuilplaats in Venlo met het ene na het andere prachtlied op de proppen. 

Vier albums staan er ondertussen achter zijn naam, het laatste Mooderziel Allein verscheen in 2007. Geflankeerd door B.J. Baartmans op gitaar en Jo Didderen op bas start Adams de avond in Baarlo met een intieme uitvoering van Dans Met Mich, het mooie titelnummer van zijn tweede en sterkste cd. Het werkt wonderwel: de sonore stem in combinatie met gitaarwonder Baartmans en de contrabas van Didderen. Het trio creëert een rokerige nachtclubsfeer die doet denken aan Tom Waits ten tijde van Blue Valentine. 

Zowel Adams als Baartmans beschikken over de gave om volledig in een liedje te kruipen, hetgeen de overtuigingskracht ten goede komt. Bezielde voordrachten zijn er van het Brel-achtige Kaldekerkerweg en het maatschappijkritische Aajeminsefabriek, beide afkomstig van Mooderziel allein. Van de debuut-cd D’r is gen verschil zijn er bluesy vertolkingen van Sintermerte en Johnny. De pauze die volgt haalt de vaart enigszins uit de avond, maar verdienstelijke optredens van de lokale bluesjongens Peter Beeker en Bert van de Bergh maken vervolgens veel goed. 

Hilarisch wordt het als de volslanke Resi Coumans in een knalrood, weinig verhullend jurkje het podium betreedt. Met haar kolderieke en schaamteloze voordracht windt ze de volle zaal moeiteloos om haar vingers. En haar dialectversie van Bonnie ‘Prince’ Billy’s I See A Darkness met Baartmans op gitaar mag er zijn. 

De hoofdgast van deze avond schuift dan ook nog gezellig aan en bijkans bij elkaar op de schoot gezeten besluiten Adams en Coumans de avond met even koddige als ontroerende uitvoeringen van Haaj van Mich en Laot Mich, een cover van Ramses Shaffy’s Laat Me. Het lijflied van Arno Adams, zo is vanavond gebleken.
.