Occupy Utrecht: twee jaar later

Ze hadden het soms zwaar te verduren: de tentbewoners van Occupy Utrecht. Toch kijkt 'kampvader' Hans de Smeth met enige weemoed terug: "De verhalen worden steeds sterker."

Straatstenen
Ongeveer een half jaar bivakkeerde hij met enkele geestverwanten in tenten op de Ganzenmarkt. De Smeth: "Aanvankelijk was het een vrijhaven om gezellig te blowen, te zuipen en feest te vieren." Maar al snel ontstond er overlast door dronken uitgaanspubliek dat de tentbewoners te lijf ging met flessen, straatstenen en pallets. Toen de politie steeds vaker verzaakte, besloten de (toen nog aanwezige) occupiers het kamp in juli 2012 op te doeken. De Smeth: "Een kwartiertje later verkondigde burgemeester Wolfsen bij RTV Utrecht doodleuk dat de gemeente hiervoor had gezorgd!" Zelf was hij op dat moment al vertrokken omdat hij de onveilige situatie en de interne strubbelingen beu was.

Karate
De sfeer in het kamp sloeg namelijk om toen de plek ook aanlokkelijk werd voor minder vredelievende personen. De Smeth incasseerde twee fikse karatetrappen van een medebewoner, die later een andere kampbewoner ook nog eens met een hamer op het hoofd sloeg. De Smeth: "Een beetje getraumatiseerd ben ik wel. Gelukkig heb ik bij mijn werk in de verslavingszorg (De Smeth is verpleegkundige) veel meegemaakt, zodat ik het ook kan relativeren."Dat nota bene deze man met losse handjes (en voeten) een bepalende rol kreeg bij Occupy Utrecht, op het moment dat De Smeth -vanwege de kou- tijdelijk was vertokken, zit hem dwars: "Ik had toen aangifte moeten doen, maar vanwege mijn liefde voor Occupy heb ik dat nagelaten."

Weemoed
Het verbaast De Smeth enigszins dat hij voorman is geworden bij Occupy Utrecht: "Ik was altijd wel geëngageerd, maar nooit van plan om er iets mee te doen. Dat die beweging zoveel bij mij losmaakte, vind ik eigenlijk het mooiste van alles." Met lichte weemoed denkt hij terug aan de vriendschappen uit de begintijd en de saamhorigheid die onvermoede krachten losmaakte: "Soms lukte het ons om de orde te bewaken tegenover honderd man. We bleven praten en wisten de menigte zo rustig weg te loodsen. Nu ik er op terugkijk begrijp ik niet wat ons toen bezielde."

Theedoeken
Gaat De Smeth in de toekomst nog eens de barricaden op voor een rechtvaardige samenleving? "Dat denk ik niet. Misschien als er geprotesteerd zou worden tegen het zenden van Nederlandse militairen naar Mali." De Rotterdammer is tevreden met zijn huidige werkzaamheden bij Centrum Emma in de Utrechtse wijk Majella, dat opkomt voor 'Wereld, Vrede en Milieu': "Ik ben hier assistent-huismeester en dweil de vloeren, spuit het dak schoon, was theedoeken, plant bolletjes in de tuin en verzorg de catering. Laat mij maar lekker anoniem mijn eigen leven leiden."

Eerder publicatie in Stadsblad Utrecht