Bedreigd RASA viert toch feestje
"We gaan het zeker vieren," zegt directeur Tamara de Bruijn. "De verhalen van bezoekers, artiesten en partners uit de stad voeden onze energie om de toekomst van RASA te waarborgen en de Utrechtse politiek te overtuigen. Er zijn al meer dan 4.500 steunbetuigingen voor onze online petitie!"
En de voorbereidingen voor het feest waren nog zo voortvarend van start gegaan: zo is aan (oud-)medewerkers, artiesten, bezoekers en journalisten gevraagd een favoriet RASA moment te kiezen uit de afgelopen 45 jaar. Uit dat overzicht, te vinden op de website van RASA en op de Facebookpagina, blijkt hoe de programmering is veranderd door de jaren heen: Van The Talking Heads (!), punk en maatschappijkritische pop (de formatie Bots) uit de jaren zeventig tot de cocktail van culturen in het muziekaanbod van nu. Na een start als debatcentrum begint RASA in de jaren tachtig met het organiseren van buitenfestivals voor immigranten, vooral gericht op Turkije en Marokko. In de jaren die volgen wordt de aandacht verlegd naar o.a. Afrikaanse muziek, Indiase muziek, flamenco en muziek uit Oost-Europa.
Imago
De bezoekersaantallen van RASA zijn redelijk stabiel, maar het wereldculturencentrum moet zich, net als andere podia, blijven inzetten om het publiek te behouden, en belangrijker nog, om nieuwe bezoekers te lokken: "We werken momenteel veel samen met andere podia, festivals en organisaties in Utrecht. Zo laten we ook nieuwe doelgroepen kennismaken met RASA," vertelt directeur de Bruijn. Er zijn inmiddels samenwerkingsverbanden met het festival 'Le Guess Who', poppodium Moira en de Stadsschouwburg: "Zo ziet ook een ander publiek dat RASA al lang af is van dat stoffige geitenwollensokken-imago. Ook willen we dat wereldmuziek op waarde wordt geschat door jongere generaties. Daarom programmeren we ook cross-over en hedendaagse dingen."
Aanraakbaar
Het wereldculturencentrum neemt nog steeds een bijzondere plek in: "RASA heeft een pioniersfunctie omdat wij onbekende muzikanten uit het buitenland naar Nederland halen die andere podia niet durven te programmeren." Een belangrijke functie is daarnaast het verbinden van mensen: "Met onze muziek brengen we verschillende culturen en nationaliteiten met elkaar in contact. Een bezoeker zei onlangs: "Het lijkt wel of alle mensen in RASA kleurenblind zijn: het maakt niet uit wie je bent." Ook de sfeer en het laagdrempelige zijn kenmerkend voor RASA. Programmeur De Souza: "Muzikanten zijn letterlijk aanraakbaar bij ons. Na afloop van een optreden lopen ze hier gewoon rond en kun je rustig met ze praten."
De Bruijn heeft er alle vertrouwen in dat het podium voor wereldmuziek blijft behouden: "Ik zie veel vernieuwing en er komen steeds meer verschillende publieksgroepen. RASA is niet meer weg te denken uit Utrecht. Er zijn niet veel plekken waar wereldmuziek zo breed zichtbaar is. We doen alles net even anders." Het Utrechtse college en de gemeenteraad doen in november 2016 een definitieve uitspraak.
Eerdere publicatie in het AD/UN.
De bezoekersaantallen van RASA zijn redelijk stabiel, maar het wereldculturencentrum moet zich, net als andere podia, blijven inzetten om het publiek te behouden, en belangrijker nog, om nieuwe bezoekers te lokken: "We werken momenteel veel samen met andere podia, festivals en organisaties in Utrecht. Zo laten we ook nieuwe doelgroepen kennismaken met RASA," vertelt directeur de Bruijn. Er zijn inmiddels samenwerkingsverbanden met het festival 'Le Guess Who', poppodium Moira en de Stadsschouwburg: "Zo ziet ook een ander publiek dat RASA al lang af is van dat stoffige geitenwollensokken-imago. Ook willen we dat wereldmuziek op waarde wordt geschat door jongere generaties. Daarom programmeren we ook cross-over en hedendaagse dingen."
Aanraakbaar
Het wereldculturencentrum neemt nog steeds een bijzondere plek in: "RASA heeft een pioniersfunctie omdat wij onbekende muzikanten uit het buitenland naar Nederland halen die andere podia niet durven te programmeren." Een belangrijke functie is daarnaast het verbinden van mensen: "Met onze muziek brengen we verschillende culturen en nationaliteiten met elkaar in contact. Een bezoeker zei onlangs: "Het lijkt wel of alle mensen in RASA kleurenblind zijn: het maakt niet uit wie je bent." Ook de sfeer en het laagdrempelige zijn kenmerkend voor RASA. Programmeur De Souza: "Muzikanten zijn letterlijk aanraakbaar bij ons. Na afloop van een optreden lopen ze hier gewoon rond en kun je rustig met ze praten."
De Bruijn heeft er alle vertrouwen in dat het podium voor wereldmuziek blijft behouden: "Ik zie veel vernieuwing en er komen steeds meer verschillende publieksgroepen. RASA is niet meer weg te denken uit Utrecht. Er zijn niet veel plekken waar wereldmuziek zo breed zichtbaar is. We doen alles net even anders." Het Utrechtse college en de gemeenteraad doen in november 2016 een definitieve uitspraak.
Eerdere publicatie in het AD/UN.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten