Het publiek staat centraal in 'De Wereld maakt Muziek'
Toch maar even beginnen over de actualiteit: Op dit moment lijkt het doek voor RASA, per 1 januari 2017, definitief gevallen. Wel wil de gemeente de komende twee jaar een ton per jaar uit te trekken voor niet-Westerse muziek: Jansen betreurt het besluit, maar voegt er aan toe: "Als dat doorgaat zou niet-Westerse muziek in verschillende Utrechtse zalen, via één programmeur, te horen kunnen zijn. Dat zou ook fantastisch zijn."
Levensbelang
In 'De Wereld maakt Muziek' staat het publiek centraal: "Ik wilde laten zien hoezeer mensen kunnen genieten
van wereldmuziek en hoe belangrijk het voor hen kan zijn. Soms kan muziek zelfs levens veranderen." Ze benadrukt dat de film niet over RASA gaat: "Het zou elk wereldmuziekpodium kunnen zijn." Bezoekers van concerten komen uitgebreid aan het woord: "Ik heb ze gevraagd wat hun favoriete concert is. Daar komen prachtige, persoonlijk verhalen uit voort." Uiteraard ontbreekt de muziek niet: "Die varieert van de meer traditionele muziek tot de elektronische varianten van nu."
André Hazes
De term 'wereldmuziek' bekoort Jansen overigens maar matig: "Het is een rare term die in de jaren tachtig is bedacht door marketingmensen. Toen artiesten als Mercedes Sosa en Fela Kuti in opkomst waren moesten de platenmaatschappijen een label bedenken voor de platenbakken. Dat werd dus wereldmuziek." De artiesten zelf zijn er ook niet blij mee: "Hoezo maak ik wereldmuziek?", zeggen ze. Zij maken raï muziek of Gnawa. Mensen in Afrika zouden de muziek van Andre Hazes dan ook als wereldmuziek kunnen betitelen." Wil Jansen de kijker nog iets meegeven met haar documentaire? "Zet je muzikale blik open en zie wat er buiten je comfortzone gebeurt."
Podium Pauwstraat
Jansen vindt het jammer dat het RASA niet is gelukt om de wereldmuziek toegankelijker te maken voor een groot publiek. "Maar gisteren trad Toumani Diabeté op, samen met de Iraanse Kayhan Kalhor, en dat concert was helemaal uitverkocht. Door een podium als RASA zijn zij inmiddels een grote naam geworden. Soms lukt het dus wel." En wat als RASA inderdaad moet verdwijnen? "'Podium Pauwstraat' zou een mooie naam zijn voor een nieuwe Utrechtse concertzaal, met plek voor meerdere muzikale bespelers en cultuureducatie."
De term 'wereldmuziek' bekoort Jansen overigens maar matig: "Het is een rare term die in de jaren tachtig is bedacht door marketingmensen. Toen artiesten als Mercedes Sosa en Fela Kuti in opkomst waren moesten de platenmaatschappijen een label bedenken voor de platenbakken. Dat werd dus wereldmuziek." De artiesten zelf zijn er ook niet blij mee: "Hoezo maak ik wereldmuziek?", zeggen ze. Zij maken raï muziek of Gnawa. Mensen in Afrika zouden de muziek van Andre Hazes dan ook als wereldmuziek kunnen betitelen." Wil Jansen de kijker nog iets meegeven met haar documentaire? "Zet je muzikale blik open en zie wat er buiten je comfortzone gebeurt."
Podium Pauwstraat
Jansen vindt het jammer dat het RASA niet is gelukt om de wereldmuziek toegankelijker te maken voor een groot publiek. "Maar gisteren trad Toumani Diabeté op, samen met de Iraanse Kayhan Kalhor, en dat concert was helemaal uitverkocht. Door een podium als RASA zijn zij inmiddels een grote naam geworden. Soms lukt het dus wel." En wat als RASA inderdaad moet verdwijnen? "'Podium Pauwstraat' zou een mooie naam zijn voor een nieuwe Utrechtse concertzaal, met plek voor meerdere muzikale bespelers en cultuureducatie."
Eerdere publicatie in het Stadsblad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten