maandag 9 januari 2017

Top 10 van 2016: Imponerende muziekveteranen


Erg verrassend is mijn lijstje niet geworden dit jaar. Een aantal van mijn favoriete bands/artiesten bracht een prima nieuw album uit, dus dan is de keuze al snel gemaakt. Opvallend is wellicht wel (naast het ontbreken van een Vlaamse band) de prominente aanwezigheid van de muziekveteranen, die het donkere muziekjaar 2016 toch nog enige kleur gaven. Of nou ja, een donkere kleur dan ...


1. David Bowie - Blackstar

Drie dagen na de release van zijn beste album sinds lange tijd overleed Bowie plots. Hoewel de verwijzingen op zijn (schitterende) zwanenzang evident waren, kwam zijn dood toch totaal onverwacht. Op dit jazzy en bij vlagen experimentele album toont Bowie zich nog eenmaal van zijn beste kant en dus is Blackstar sowieso de belangrijkste cd van dit jaar geworden.





2. Radiohead - A Moon Shaped Pool

Minder elektronisch en meer ingetogen dan de voorganger King of Limbs, die dateert van alweer vijf jaar geleden. Op beklemmende, maar redelijk ingetogen wijze bezingt Tom Yorke zijn sores (met deze keer de nadruk op zijn stukgelopen relatie) in songs die alle kanten op waaieren: van minimale pianosequenties tot extatische vioolerupties.






3. Nick Cave & The Bad Seeds - Skeleton Tree

De opnames van dit album (en de bijbehorende documentaire) werden ook al overschaduwd door tragiek. In de zomer van 2015 overleed de 15-jarige zoon van Nick Cave na een val van een klif. Volgens de zanger was het album al klaar voordat het ongeluk gebeurde. Toch klinkt Cave op Skeleton Tree duisterder en indringender dan ooit. Alsof hij voorvoelde wat er stond te gebeuren.





4. Wilco - Schmilco

Qua experimenteerdrang en vernieuwing de Amerikaanse equivalent van Radiohead. Wel zijn de albums die de eigenzinnige Jeff Tweedy en consorten uitbrengen nogal grillig van aard. Schmilco klinkt echter weer inventief en dwars als vanouds. Opvallend Beatlesque en ingetogen deze keer.






5. Leonard Cohen - You Want It Darker

Ook de Canadese poëet/bard blies dit jaar zijn laatste muzikale adem uit. En net als Bowie was hij op sterven na dood (zonder dat de buitenwereld het wist) toen hij zijn prachtige en ontroerende slotakkoord inzong. Leonard Cohen deed dat zoals we van hem gewend zijn: donker, gestileerd en gracieus. En breekbaar dit keer.






6. Jack White - Acoustic Recordings 1998 - 2016

Een bijzonder prettig allegaartje van de voormalig voorman van The White Stripes, met (akoestische) uitvoeringen van albumtracks, b-kantjes, alternatieve mixen en onuitgebracht materiaal van The White Stripes, The Raconteurs en van zijn solocarrière. Een immer betrouwbaar en bevlogen hoeder van de traditionele Amerikaanse muziek.







8. Michael Kiwanuka - Love & Hate

Een interessante koerswending is hoorbaar op het tweede album van deze Oegandese Brit, die eerder debuteerde met een tamelijk conventioneel, maar prima soulalbum. In lang uitgesponnen, weelderige nummers verkent Kiwanuka zijn muzikale grenzen. De soul is echter nooit ver weg.






9. PJ Harvey - The Hope Six Demolition Project

Nog maar eens een muziekveteraan die dit jaar met een imponerend album op de proppen kwam waar menig nieuw bandje nog een flinke punt aan kan zuigen. Donker, intrigerend, vol muzikale rijkdom en politiek geëngageerd bovendien.






10. Iggy Pop - Post Pop Depression

Nog maar eens een muziekveteraan die dit jaar met een imponerend album op de proppen kwam waar menig nieuw bandje nog een flinke punt aan kan zuigen. Bowies kameraad klinkt op zijn zeventiende soloalbum bijkans als een tweelingbroer van hem. En dat is vast geen toeval, in dit jaar.






Veelbelovend: Amanda Bergman - Docks

Zweedse zangeres met eenzelfde omfloerst stemgeluid als Cat Power, maar muzikaal veelzijdiger.






Verrassend: Rolling Stones - Blue en Lonesome

Ik denk niet dat veel mensen verwacht hadden dat de Stones nog met zo'n geïnspireerd bluesalbum zouden komen.






Vrijmoedig: Laura Marling

De nieuwe single van Laura Marling belooft veel voor haar nieuwe album. Gewaagde clip en een andere muzikale koers, zo lijkt het.





Ook goed vond (en vind) ik:

Piers Faccini & Dawn Landes - Desert songs
Agnes Obel - Citizen of glass
Ray LaMontagne - Ouroboros
Pixies - Head Carrier


Nederland

1. De Staat - 0

Vaandeldragers van alternatieve rock in Nederland klinken op elk nieuw album zelfverzekerder en overtuigender. Iets toegankelijker dan voorheen en zelfs dansbaar af en toe.






2. Tjing Tjing - Bang zullen ze leven

Een samenwerking die er al een tijdje aan zat te komen, gezien beider muzikale universum: Roos Rebergen met Andre Manuel. Een interessante combi die goed uitpakt.






3. Eefje de Visser - Nachtlicht

De tegenwoordig (deels) in Gent wonende zangeres klinkt op haar derde album gevarieerder en spannender dan voorheen. Wellicht is dat de Belgische invloed.




Ook goed vond (en vind) ik:

Lucky Fonz III - In je Nakie
Rowwen Hèze - Vur Altied: Ballades & Beer
Eins Zwei Orchestra - Hope Sign Community
Joop Nolles - The Unknown Known

7 opmerkingen: