maandag 14 augustus 2017

De Wëreldbänd op de Parade: 'Slapstick is van alle tijden.'


De muzikale slapstick van de Wëreldbänd misstaat niet tussen de bonte stoet van optredende artiesten op De Parade. De voorstelling Släpstick is een ode aan de muzikale komiek.


De lovende kritieken op de voorstelling hebben geleid tot een bomvolle tent, 'De Reizende Schouwburg'. En ook vanavond wordt de muzikale slapstick van de Wëreldbänd hooglijk gewaardeerd, zo blijkt uit de vele lachsalvo's uit het publiek. 'Släpstick' is ook entertainment van hoog niveau: muzikaal, acrobatisch en geestig tegelijk.

Zo wordt een filmpje van Charlie Chaplin muzikaal geniaal ondersteund door het viertal, voeren twee muzikanten op knappe wijze eenzelfde koddig dansje uit als Laurel en Hardy in een ander filmpje, en nodigt de band uit tot hilarische publieksparticipatie middels blikgooien (waarbij de blikken steeds groter worden) en vissenvangen met een enorme hengel.

"Ja, de Parade is super," vertelt Ro Krauss, medeoprichter en multi-instrumentalist van de Wëreldbänd tussen twee optredens door. "Het oude circusgevoel dat het festival oproept maakt je nostalgisch." Krauss prijst de onderlinge samenwerking op het theaterfestival: "Van acteur en regisseur tot de poffertjesman en de man die de zweefmolen bedient: met zijn allen moet je ervoor zorgen dat de bezoeker zich vermaakt."
Een optreden op de Parade is onvergelijkbaar met het spelen in een theaterzaal: "In het theater komen ze speciaal voor jou, op de Parade moet ik buiten de tent gaan schreeuwen om mensen naar binnen te krijgen." Jezelf verkopen heeft wel zo zijn charme. "Gisteren zijn we op een bakfiets het terrein rondgereden om mensen aan te sporen naar onze voorstelling te komen. Erg grappig was dat."

Maar het spelen van drie intensieve voorstellingen op een avond, zes dagen achter elkaar, eist ook zijn tol. Krauss: "Na een week ben ik echt helemaal kapot. Tussen de voorstellingen door moet je alles ook weer afbreken en opbouwen. En je moet nog parade maken ook. Zo ben je dagelijks van zes tot half twaalf non stop bezig."

De Wëreldbänd bestaat intussen zo'n twee decennia. Sinds vijftien jaar maakt het vijfkoppige gezelschap uitsluitend theaterprogramma's, steeds met een ander thema. Momenteel is dat dus 'slapstick'. "Met slapstick hebben we iets te pakken dat ons allemaal bindt en aanspreekt. Het is alsof we, na al die jaren, de kern van ons ensemble hebben gevonden." Krauss is een groot liefhebber van het genre. "Het is muzikaal en er wordt niet in gesproken. Dat werkt voor ons erg goed omdat we allemaal muzikanten zijn van oorsprong. Slapstick heeft alles te maken met timing en de maat houden. "

Laurel en Hardy, Harold Loyd en Buster Keaton zijn bekende namen, maar voor Krauss is de meester van de slapstick Charlie Chaplin. "Zijn films maken je aan het lachen, en zijn dieptreurig tegelijk. En soms hebben ze ook nog een politieke boodschap." Krauss spreekt bevlogen over de tragikomische acteur/regisseur met het malle loopje en de bolhoed. "Chaplin was een unieke vakman. Wat hij van zichzelf, en van de mensen om hem heen eiste, spreekt me erg aan. Zo ben ik zelf ook opgeleid (Krauss studeerde op het HKU in Utrecht, waar hij ook tien jaar woonde). Je moet iedere keer opnieuw het ultieme presteren." Het is ook de wijze waarop de Wëreldbänd drie keer per avond bij de Parade op de planken staat, zo voegt hij toe.

Is slapstick een genre van alle tijden? "Zeker, in de jaren 70 had je Peter Sellers, nu zijn Mister Bean, Eddy Murphy en Jim Carey erg populair. Mimiek en muziek zijn bij hen veel belangrijker dan de tekst." Krauss vervolgt: "Het is fysiek theater, dus je hoeft weinig uit te leggen. Door het fysieke begrijp je al snel waar het over gaat. Dat maakt slapstick ook universeel."

In Släpstick speelt Krauss, naast tal van instrumenten, veelal de rol van slechterik: "Ik ben de booswicht met de zware wenkbrauwen. De zware jongen bij Donald Duck. Dat soort rollen ligt mij wel." Soms is hij echter ook de goedige clown die alles onder controle probeert te houden, "maar dat gaat natuurlijk helemaal mis". Ongelukjes gebeuren er ook soms door alle capriolen op het podium, bijvoorbeeld het overgooien van instrumenten. "Dan duiken we snel in de kist met reserve instrumenten. En we hebben een levendige handel op een bekende website voor tweedehands spullen."

Eerdere publicatie in het AD/UN.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten