maandag 14 augustus 2017

Theatergezelschap Het Nut zet de tijd stil in Leidsche Rijn


‘De denderende tijd’ is de vijfde zomervoorstelling in Leidsche Rijn van Het NUT. Dit keer speelt het theatergezelschap rondom de grootste bouwput van Nederland, waar hijskranen de toekomst uit de Romeinse grond trekken.

Het is 15 februari 1894. Martial Bourdin wandelt richting Greenwich, Londen, met een tijdbom om zijn middel. Zijn missie is duidelijk: een aanslag plegen op het Koninklijk Observatorium, het ijkpunt van de tijd. De aanslag van de Fransman mislukt echter omdat de bom -hoe ironisch- te vroeg afgaat. Deze historische gebeurtenis is het uitgangspunt van de voorstelling 'De denderende tijd' van Het NUT (Nieuw Utrechts Toneel) op het Berlijnplein in Leidsche Rijn. "Ik ben eigenlijk niet zo van de grote idealen, maar in het stilzetten van de tijd kan ik me wel vinden," vertelt schrijver/acteur Greg Nottrot. 

Voort tikkend
Samen met co-auteur/medespeler en levensgezellin Floor Leene onderzoekt Nottrot in deze voorstelling de motieven van Martial Bourdin. Nottrot vermoedt dat Bourdin de tijd -en dus de vooruitgang- stil wilde zetten, omdat zijn toekomst als kleermaker op het spel stond. Dit vanwege het begin van de industrialisatie en de komst van fabrieken. Beide theatermakers vragen zich tevens af hoe zij heden ten dage de tijd tot stilstand zouden kunnen brengen. Het lijkt de enige manier om te kunnen ontsnappen aan het alsmaar voort tikkende verval. Zo wordt de mislukte terreurdaad van Bourdin verweven met het persoonlijke relaas van twee dertigers die worstelen met de tijd. "Veel mensen van mijn generatie kampen met een burn-out, stress of doelloosheid. Dat heeft alles te maken met onze overspannen ambities," vertelt Nottrot. "Het stopzetten van de tijd is dan een aantrekkelijk alternatief."

Bizar
De locatie voor de nieuwe voorstelling van Het NUT is niet toevallig het Berlijnplein, nabij de Cinemec in Leidsche Rijn. "De tijd dendert hier maar door: hijskranen trekken het ene na het andere gebouw uit de grond." Nottrot vertelt een anekdote dat hij drie jaar geleden, samen met zijn zwangere vriendin, over het terrein liep dat toen nog een grasveld was. "Ik kon me niet voorstellen wat het zou gaan worden. Nu is het alweer een hele stad. En ons kind is ook al drie jaar oud. Alles gaat maar voort." Hij vervolgt: "Mensen zijn hier de hele tijd bezig met doorontwikkelen en doorbouwen. Dat is echt bizar." Dat Nottrot een notoir (te) laatkomer is, heeft ook een rol gespeeld bij de keuze van het thema, zo bekent hij. "Dat is mijn kleine daad van verzet tegen de voortjakkerende tijd. Al kom ik daar niet bij iedereen mee weg, ha ha."

Ongrijpbaar kwaad
En dan was er nog die gebeurtenis bij het verlaten station Leidsche Rijn, enkele jaren geleden, die hem inspireerde. Daar trof Nottrot op een bank een koffertje aan met het woord 'hoop' erin geborduurd. "Een paar jaar eerder had ik gedacht: een verloren voorwerp, maar nu dacht ik: een verdacht pakketje." Nottrot belde 112: niks aan de hand natuurlijk. "Het sloeg nergens op om zo paranoia te zijn. Ik vroeg me af waar die angst vandaan kwam." Hij besloot zich te gaan verdiepen in de geschiedenis van het terrorisme, "een ongrijpbaar kwaad." Uiteindelijk kwam Nottrot uit bij het verhaal van Martial Bourdin. "Ik vond het een aandoenlijke, sympathieke man en beschouw hem als een mede-verzetstrijder tegen de tijd."

Demonteren
Een boodschap wil Nottrot niet echt uitdragen met deze theatervoorstelling: "Daar pas ik altijd mee op. Ik bevraag liever de dingen." Voor hem is de avond op het Berlijnplein geslaagd als de mensen na afloop, bij het aansluitende 'Bourgondisch diner', nog even doorpraten over het thema 'stopzetten van de tijd'. De voorstelling sluit af in de zogenaamde 'escape room', waar de bezoekers gevraagd wordt een puzzel op te lossen. "Samen kunnen ze zo een bom demonteren die in het midden van de tafels staat. De beloning is een toetje. Als het niet lukt? Dan ontploft de bom."

Eerdere publicatie in het AD/UN.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten