Moi non plus

Je ontkomt er niet aan vandaag de dag: de Top 2000. Ik blijf er niet voor thuis, maar zo af en toe komt er best een leuk of anders wel verrassend plaatje voorbij. Zo verbaasde ik me in de auto, op weg naar Limburg, toch wel enigszins over 'Je t'aime mois non plus' van Serge Gainsbourg en Jane Birkin. Best scabreus eigenlijk, dat gehijg van madam Birkin. Dat het lied eind jaren zestig de nodige ophef veroorzaakte, kon ik me goed indenken. Het gerucht ging zelfs dat Gainsbourg en Birkin de liefde bedreven tijdens de opname. Twee jaar eerder nam Serge Gainsbourg het lied op met Brigitte Bardot, die hem had gevraagd het mooiste liefdeslied ooit te schrijven. De toenmalige echtgenoot van Bardot, Gunter Sachs (wie?), verzette zich echter tegen de release, dus die versie zag toentertijd niet (maar in 1986 wel) het licht. In 1969 verscheen de alom bekende uitvoering met Jane Birkin, met wie Gainsbourg op dat moment samen in een film speelde en die nogal onder de indruk was van de song. Momenteel is de dochter van het tweetal, Charlotte Gainsbourg, te bewonderen in een (naar het schijnt) nogal expliciete seksfilm van Lars von Trier, dat is dan wel weer pikant. Tijdens mijn middelbare schooltijd was 'Je t'aime mois non plus' een groot succes op de klassenavonden. Samen met Ravels 'Bolero' (dat ik op tape had en daar was ik trots op), 'One day in your life' van Michael Jackson en 'For your eyes only' van Sheena Easton was het (voor mij) de enige manier om dicht in de buurt van een meisje te komen. Ook zal ik de striptease van een blonde dame uit de examenklas op het jaarlijkse schoolfeest niet snel vergeten. Opgevoerd in een rode mini-jurk en in het lokaal waar ik normaliter lessen Aardrijkskunde volgde, pal voor mijn neus en die van mijn, eveneens nogal benauwde (brug)klasgenoten. Met dit lied als begeleiding, dat spreekt voor zich.