Amour

Gisteren zag ik de film 'Amour' van Michael Haneke. De dvd lag al een poosje te wachten om bekeken te worden, maar om de een of andere reden stelde ik het steeds weer uit. Ik had er natuurlijk al veel over gehoord en het onderwerp stemt niet vrolijk. Een film over ouderdom, aftakeling, afhankelijkheid, maar dus ook over liefde. Ik was er een week geleden al aan begonnen, maar besloot toen om een andere keer verder te kijken. Je moet er voor in de stemming zijn, zeg maar. Maar goed, gisteren zag ik de film in zijn geheel en hij is (zoals iedereen om me heen al zei) prachtig. Ik kende het einde, maar toch kwam dat nog onverwacht. Met name omdat het gebeurt op een moment dat je het totaal niet ziet aankomen. Voor diegene die de film nog wil zien, zal ik de afloop niet verklappen. Bewonderenswaardig hoe de -niet meer piepjonge- acteurs Emmanuelle Riva en Jean Louis Trintignant beide rollen vertolken. Ook fijn was de muziek in de film: veel Schubert en dan ook nog  de 'Impromptus' die ik zo vaak gedraaid heb. Die blijven onverminderd schitterend ...