Samen op zoek naar een nieuw geluid
Bewilder is de nieuwe Utrechtse formatie rondom Maurits Westerik, voormalig zanger van rockband GEM. Westerik, drummer Bram Hakkens en toetsenist Arjen de Bock vertellen over het ontstaan van de band die onlangs een Edison-nominatie kreeg: "De muziek weerspiegelt ons leven."
'Place to be'
Met zijn eigen band Bewilder gaat het ook lang niet slecht. Kort voor dit gesprek speelde de formatie op Eurosonic/Noorderslag in Groningen, een festival dat beschouwd wordt als the place to be voor aanstormend pop- en rocktalent van eigen bodem: "Samen met Jett Rebel en Rondé deelden we het podium op de Grote Markt. Een flinke uitdaging, want behalve zo'n 1500 bezoekers waren er ook veel bookers aanwezig. Gelukkig was het publiek erg enthousiast en bovendien is de kans nu groot dat we ook op een aantal festivals mogen spelen."
Platenspeler
En 2016 was al prima van start gegaan voor Bewilder: Na het 'thuisoptreden' in Ekko, eind december 2015 (door het poppodium zelf uitgeroepen tot het beste concert van dat jaar), gaf de band acte de présence op de nieuwjaarsreceptie van de gemeente Utrecht, in de gerenoveerde Stadsschouwburg: "Het publiek ging helemaal plat bij de twee nummers die we speelden: 'Forza' en 'The Unknown'." Na Eurosonic/Noorderslag toog de formatie zuidwaarts naar Venlo, voor een optreden op het festival 'Vers Gras': "Een flinke rit inderdaad, maar het is altijd erg gezellig in de bus." Met fijne muziek zeker onderweg ? "Nee, onze dieselbus maakt te veel lawaai helaas. Wel draaien we altijd plaatjes op onze platenspeler die we meenemen in de kleedkamer."
Op straat
Zelf luistert Westerik het liefst naar muziek uit de jaren '70: "Dat was voor mij de meeste inspirerende tijd. Het uitdagende en het zoeken naar iets wat er nog niet is, dat heb ik ook." Lou Reed, The Clash, Elvis Costello en Bob Dylan zijn enkele muzikale helden. En niet te vergeten: de onlangs overleden David Bowie: "Sinds mijn tiende luister ik iedere week naar hem. Bowie was visueel heel sterk en maakte ook nog eens zoveel goede nummers, echt ongelooflijk!" De jaren '70 kwamen voor Westerik zeer dichtbij toen hij een andere door hem bewonderde muzikant, Neil Young, zag lopen op straat: "Ik durfde hem eerlijk gezegd niet aan te spreken en wilde dat eigenlijk ook niet. Maar het besef dat ik zoveel naar hem had geluisterd en dat hij daar zomaar voorbij liep, was heel bijzonder."
Evolueren
Intussen zijn ook drummer Bram Hakkens en toetsenist Arjen De Bock aangeschoven. Samen met Maurits Westerik, Arjan Kamphuis (gitaar) en Jeroen Overman (bas) vormen zij Bewilder. Voor het ontstaan van de band speelden de jongens al regelmatig samen, o.a. bij het Utrechtse GEM. Toen deze (behoorlijk populaire) rockformatie op het punt stond van uiteenvallen, gebeurde er iets bijzonders. Hakkens: "Tijdens de laatste tour met GEM ontdekten we een bepaalde chemie waarmee we een andere kant op wilden gaan: meer improviseren en de liedjes laten evolueren tot iets nieuws." Een prettige bijkomstigheid hierbij was de onderlinge diversiteit. De Bock: "Muzikaal gezien komen we allemaal ergens anders vandaan. Zo voorkom je clichés in een song. Het houdt elk muzikaal idee fris." De vijf muzikanten besloten op Vlieland hun muzikale ideeën uit te werken.
Ruimte
Het verblijf op het Waddeneiland bleek stimulerend voor de groepsontwikkeling. Westerik: "We waren al snel meer bezig met het creëren van een eigen sound dan met de liedjes zelf. Toen begon het te dagen dat we met zijn vijven een nieuwe band moesten beginnen." De vrijheid voor elke muzikant stond daarbij centraal. De Bock: "We gaven elkaar de ruimte, maar bleven wel kritisch. Als ik weer eens met een nieuw instrument aan kwam zetten, werd dat steeds serieus genomen." Het ontstaan van Bewilder was een feit. De band is vernoemd naar hun eerste liedje (dat niet op het album staat overigens, maar dat ze wel live spelen). De bandnaam symboliseert ook het groepsproces dat gaande was op het eiland. Westerik: "We zijn daar van het pad geraakt en weten niet waar de reis eindigt. Wel weten we dat we de goede kant opgaan."
Niemandsland
De natuur van Vlieland klinkt door op 'Dear Island'. Westerik: "In sommige liedjes hoor je een bepaalde rust die je ook omarmt als je door het bos loopt. Op andere momenten klinken we onheilspellender. Dat gevoel ontstond toen we, vanuit de vuurtoren, overal om ons heen de woeste zee zagen. We bevonden ons als band in een soort niemandsland, als een eiland in die grote zee." Voor De Bock was Vlieland bekend terrein: "Mijn grootouders komen er vandaan en zelf ging ik er met mijn ouders op vakantie. Vlieland voelt voor mij als een tweede thuis." Hakkens ervoer het samenzijn op het Waddeneiland als bevrijdend: "Weg van het vasteland en van de prikkels, verleidingen en sociale verplichtingen. Het was erg fijn om in volledige afzondering aan een plaat te kunnen werken."
Dynamisch
En zo is 'Dear Island' een ode geworden aan Vlieland. De bandleden sluiten niet uit dat ze er nogmaals een album opnemen. Hun eersteling ademt de invloeden van o.a. Wilco, Air en Daryll Ann. Andere referenties zijn Spoon, Nick Cave, Bruce Springsteen en The Clash. De recensies zijn lovend, maar hoe denken de jongens eigenlijk zelf over hun debuut? Hakkens: "Je hoort heel goed dat we als band aan het zoeken zijn naar elkaar en dat vind ik mooi. Voor mij is het een warme, dynamische en prikkelende plaat geworden." Ook De Bock stipt die zoektocht aan: "We proberen met z'n zessen (Bewilder en producer Henk Jonkers, MC) een geluid te vinden. Uiteindelijk komt alles samen: de liedjes, de sound en de sfeer."
Westerik heeft een meer filosofische benadering: "De muziek die we maken weerspiegelt ons leven. Als het goed is hoor je de dynamiek, verschillende tempi en ups en downs van een dag terug." Hakkens besluit het gesprek met een stukje bravoure: "Als we op dreef zijn met zijn vijven, dan zijn we de beste band van dit moment!"
Eerdere publicatie in het magazine 'Leven!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten