Tess et les Moutons houdt het Franse chanson in leven

Zaterdag speelt Tess et les Moutons in een uitverkocht Paard. Zangeres Tess van der Zwet is er helemaal klaar voor. Nu alleen nog snel een nieuwe Franstalige ode schrijven over Den Haag …

Het interview zou aanvankelijk plaatsvinden voorafgaand aan de try out in het Utrechtse muziekcafé ‘t Oude Pothuys. Op het laatste moment laat zangeres Tess van der Zwet weten dat het gesprek niet door kan gaan omdat er “iets heel vervelends is voorgevallen, waar ik verder nog niks over kan zeggen.” Kort hierna verschijnt er op de Facebookpagina van de band het bericht dat de zangeres, onderweg van Den Haag naar Utrecht, in de trein een koffertje met promo-cd’s heeft laten liggen. Zou dit nu de reden zijn voor de annulering van het interview?

Nee, het blijkt toch anders te liggen. “Dat kwijtgeraakte koffertje was de ‘icing on the cake’. Ik was er in de trein met mijn hoofd niet bij,” vertelt Van der Zwet de volgende dag aan de telefoon. Het zit zo: Gisteren kreeg ze van de erven van Annie M.G. Schmidt te horen dat er met onmiddellijke ingang gestopt moest worden met het zingen van La Haye, een vertaald lied van de kinderboekenschrijfster over Den Haag. “Een rechtenkwestie. Ik wist gisteren niet wat ik wel en niet mocht zeggen,” verklaart ze, nog steeds enigszins beduusd, het uitstellen van het interview. “We hebben dat lied met de beste bedoelingen, en als eerbetoon aan Annie M.G. Schmidt vertaald. Dat mag dus niet blijkbaar. Ik had het van te voren moeten vragen ...”

Direct na deze onheilstijding nam de band zich voor om snel een nieuw lied te schrijven over hun geliefde stad. Of dat nog gaat lukken voor de show in het Paard is maar de vraag. Gelukkig heeft Tess et les Moutons nog veel ander moois op het repertoire. In ‘t Oude Pothuys toont de band aan te beschikken over genoeg Franse zwierigheid om een avond lang te kunnen boeien. Een paar nieuwe liedjes worden voor het eerst live gespeeld. Bewust is er niet veel ruchtbaarheid gegeven aan het optreden in het Utrechtse café. Van der Zwet: “We hebben het niet aangekondigd omdat we 25 januari ook in TivoliVredenburg staan. Dit was een try out voor mensen die hier gewoon voor de dagelijkse bandjes komen en een blanco mening hebben over ons.”

Zo kan de band de komende dagen nog wat schaven aan de liedjes voordat een uitverkocht Paard staat te wachten. Van der Zwet: “Veel nummers uit het begin van onze set refereren aan de oorlog. Op papier is dat een mooie rode draad, maar in de praktijk wordt het wellicht te zwaar.” Ze voegt toe dat ze tijdens het eerste deel van de try out er vanwege alle sores niet met haar hoofd bij was. Iets wat geen enkele bezoeker zal zijn opgevallen overigens. Met veel flair spreekt de blondine de chansons aan elkaar. “Eigenlijk wilde ik gisteravond alleen maar zingen, zonder alle verhaaltjes die ik tussendoor vertel. Pas halverwege kwam ik er echt goed in.”

Die verhalen spelen een belangrijke rol bij de optredens van Tess et les Moutons. “We nemen het publiek mee op een reis door verschillende landen. Vanaf Amsterdam reizen we via Göttingen, Moskou, Shanghai, Bangkok, Portugal en Italië uiteindelijk naar Parijs. Zonder vliegschaamte vliegen we de wereld rond haha.” Tussen de chansons door vertelt Van der Zwet de achterliggende verhalen. “Zonder context kan een lied je overspoelen. Vaak heb je een introductie nodig, zeker als je geen Frans spreekt. Om overdonderd te worden door een lied moet ik ook het verhaal kennen.”

Van der Zwet begon haar zangcarrière met het zingen van nummers van Deep Purple en Led Zeppelin. “Erg leuk hoor, maar niet zo goed voor mijn stem.” Een enthousiaste leraar Frans wakkerde de liefde voor het chanson aan. Een schoolreis naar Parijs en een zanglerares die haar ‘Ne me quitte pas’ liet zingen (“Meteen Brels meest heftige lied, maar dat werkte wel bij mij”) deden de rest. Op haar verjaardag besloot Van der Zwet met haar band een aantal Franse liedjes te spelen. “De anderen vonden het verrassend genoeg ook heel gaaf om te doen. We dachten eerst: wie wil dit nu horen? Maar al snel speelden we elk weekeinde.”

De zangeres ging op ontdekkingstocht in de wereld van het chanson. “Ik ben gaan grasduinen in die muziek. Dat is nu al acht jaar gaande.” Haar meest geliefde chansonnier is Charles Aznavour. Ze luistert ook graag naar Jacques Brel, Jean Ferrat en Barbara. Van de latere generatie spreekt vooral Zaz haar aan. Dat het Franse chanson stoffig of oubollig zou zijn bestrijdt ze ten zeerste: “Integendeel. Je ziet nu juist veel jonge artiesten die Franse chansons zingen. Het is belangrijk om die bekende liedjes door te geven aan een nieuwe generatie. Al die mooie nummers moeten niet alleen op geluidsdragers te horen zijn, maar je moet er ook op kunnen swingen en stampen in een concertzaal.”

Het zijn nog voornamelijk covers die op het repertoire staan van Tess et les Moutons, maar sinds de zomer speelt de band ook een paar eigen nummers. ‘Mon Paris’ was het eerste chanson van eigen hand. “We durfden het eerder niet aan. Een zelfgeschreven lied moet wel overeind blijven tussen al die mooie klassiekers.” Het lichtvoetige ‘Mon Paris’ bleek een onverwachte hit en werd veel op de radio gedraaid tijdens de Tour de France. Bij de try out In ’t Oude Pothuys zingt Van der Zwet ook een ander zelfgeschreven lied, over haar grootvader. “Het gaat over de weemoed om hem te verliezen. Toen iemand in het publiek riep: “Oh wat mooi!” was ik helemaal overrompeld. Zo’n reactie geeft zoveel voldoening!”

En nu dus nog een nieuw lied over Den Haag. “Die stad verdient een ode. Het is best een kluif om een mooiere plek te vinden. Ik heb altijd het gevoel dat de mensen hier naar me glimlachen. Het was de bedoeling om samen met mijn Australische vriend de wereld rond te reizen. Maar eigenlijk vinden we het in Den Haag het leukste. Na dit gesprek ga ik meteen aan de slag voor een nieuw lied over de stad.”

Eerdere publicatie in AD Haagsche Courant.