Lege zaal

De tijd dat een nieuwe film van Jim Jarmusch behoorlijk wat publiek trok, lijkt voorbij. Films als 'Broken Flowers' (2005), 'Night on Earth' (1991)en 'Down By Law' (1986) deden het volgens mij niet slecht in de bioscoop. Afgelopen zaterdag zag ik zijn nieuwste rolprent 'Only Lovers Left Alive'. En geloof het of niet: behalve mijn zus en ik was er niemand in de zaal. Het was al een veeg teken dat de film niet draaide in de grote bioscoop van Nijmegen, de LUX, maar in een kleine dependance een paar straten verderop. We waren aan de late kant met het kopen van de tickets in het 'hoofdgebouw', maar even verderop in de filmzaal werd keurig op ons gewacht. Een lege zaal dus: bizar. Een voordeel is dat je op je gemak de film kunt bespreken tijdens het kijken, met de benen over de stoel voor je en slurpend aan een La Chouffe. De nieuwe van Jim Jarmusch bleek alleraardigst: een tikkeltje vreemd, maar wel lekker. Prachtige (nacht)beelden van Detroit en Tanger, een wat eigenaardig verhaal over een jeugdig vampierenstelletje dat in de huidige tijd (voornamelijk 's nachts natuurlijk) leeft van mensenbloed en bijzonder fijne muziek. Zoals gebruikelijk bij de Amerikaanse filmmaker. Liedjes uit de film kon ik helaas niet vinden, maar de prachtige Ethiopische jazz van Mulate Astatke in 'Broken Flowers' zijn we ook nog niet vergeten.