Jaren 80 (deel 2)

Om (nogmaals) aan te tonen dat ik niet alleen naar gemankeerde en/of getroubleerde, zingende treurwilgen luister: enkele (volstrekt willekeurige)observaties aangaande jaren 80-clips op YouTube, deel 2.

1. Best geinig eigenlijk, die Elvis-kloon Shakin' Stevens. Rock 'n Roll (nou ja ...) ten tijde van de disco. Zijn hits 'Green Door' en 'This Ole House' had ik toch al een jaar of dertig niet meer gehoord en ik vond ze eigenlijk best leuk. Ik moet wel bekennen dat de man enigszins verbleekte toen ik even later clipjes van The Stray Cats bekeek. Ook rock 'n roll, maar dan echt. Die band heb ik trouwens nog een tijdje best veel beluisterd, met name vanwege de fabelachtige Brian Setzer (maar hierover een andere keer meer).

2. Kim Wilde was inderdaad (zoals in mijn herinnering) een appetijtelijke dame, die een paar leuke liedjes heeft gemaakt ('Kids in America', 'Cambodia'). Zingen kon ze helaas niet, zo ontdekte ik toen ik haar live bezig hoorde (en niet playback, zoals in al die geinige TopPop-filmpjes). Hetzelfde geldt eigenlijk voor de zanger van het Duitse BAP, die met het zeker niet onaardige 'Kristalnaach' wel een grote hit te pakken had.

3. The Police. Mijn eerste kennismaking met de betere popmuziek. Mijn oudere zus had een cassettebandje met op de ene kant 'Back to 78' van Gruppo Sportivo (ook niet te versmaden, maar hierover later meer) en op de andere kant 'Outlandos d'Amour'. Ik was twaalf en ik vond het geweldig: die ruige combi van pop, rock en reggae. Als het even kon bietste ik het bandje, totdat ik zelf via de lokale bibliotheek (na weken wachten) de elpee in bruikleen had gekregen. Grijsgedraaid, dat spreekt voor zich.