Werner Urban creëert nieuwe straatjes 

Het idee ontstond tijdens een fietstocht door Berlijn: fotograferen van portiekdeuren en er een collage van maken. In Parijs en Amsterdam deed Werner Urban hetzelfde, en onlangs was het de beurt aan Utrecht.

Canvas
Van origine is Werner Urban geen fotograaf, maar producer, labeleigenaar en 'geluidenverzamelaar': in leegstaande fabriekspanden en op andere desolate terreinen maakt hij geluidsopnames voor zijn samples: "Toen ik in Berlijn was om nieuwe geluiden te vangen, raakte ik in de ban van al die massieve, grote voordeuren die vaak fungeren als canvas voor plakkaten en stickers." Hij besloot als aandenken aan de stad een fotocollectie te maken, bedacht een stramien voor een poster, en zette een foto van een geprint exemplaar op Facebook: "Ik kreeg meteen veel enthousiaste reacties van mensen die er een wilden kopen. Toen besloot ik ermee door te gaan."

'Gates of Utrecht'
Na een volgende fototocht, door Parijs ("veel fletse deuren die uit het lood staan en met de Franse slag zijn onderhouden"), volgde Amsterdam ("veel donkere, zwarte gevels, en veel rood op de Wallen natuurlijk''), en uiteindelijk Utrecht. Op 'Gates of Utrecht' prijkt een bont palet van karakteristieke entrees (56 in totaal), allemaal gespot ergens in de Domstad. Op de poster zijn ingangen te zien van onder andere: het oude Tivoli, het Zandpad, de Domtuin, Kytopia (de voormalige oefenruimte van Kyteman), het vroegere postkantoor, de Vaartsche Rijn in aanbouw en De Inktpot. Sommige entrees zijn intussen verdwenen, maar: "Een foto van een portiek met dichtgetimmerd hout brengt diversiteit met zich mee."

Ordening
Die verscheidenheid is belangrijk voor Urban: "Het hele spectrum van shabby tot chic vind ik interessant: van de rosse buurt, cafés en studentenhuizen tot winkels, kerken en grachtenpanden. De deuren vormen een afspiegeling van de samenleving." Maar er is meer: "De foto's symboliseren het spanningsveld tussen publiek en privé: een overgang tussen twee werelden. En inderdaad, misschien is het een leuk idee om ook eens achter de deuren te kijken!"

Het samenstellen van de foto's tot een unieke, persoonlijke collectie vergelijkt hij met het maken van muziek: "Bij beide breng ik ordening aan in de chaos en combineer ik losse bouwstenen, of het nu foto's zijn of muzieknoten." Hij benadrukt dat het eindresultaat centraal staat: "Uiteindelijk gaat het om de collage, niet om de foto an sich. Mensen zien het vaak als een soort puzzel. En weet je wat grappig is: er ontstaan allerlei nieuwe straatjes zo!"

 

Eerder verschenen in het Stadsblad.