dinsdag 22 december 2015

De boodschap


Met twee overvolle zakken oud kranten arriveerde ik bij de oprit van de koster van de Mattheuskerk, in Oog en Al. Met de opbrengst van het oud papier uit de wijk wordt lesmateriaal voor kinderen aangeschaft, en de tuinen rondom de kerk onderhouden. Ik was ook van plan om hem te benaderen voor een interview: over Kerst, de kerk, etc. De Mattheuskerk had weinig te klagen qua bezoekers, meende ik te zien op zondag. De koster kwam net aanlopen. Een kleine, enigszins corpulente man met een brilletje.
Hij vertelde me dat het project met het oud papier volgend jaar zou stoppen: de opbrengst was te miniem. En inderdaad: het ging heel goed met "zijn" kerk. "Het hangt er maar vanaf hoe je de boodschap en Het Woord verkondigt", zei hij triomfantelijk. Zo waren we gezellig wat aan het babbelen toen ik hem vroeg om mee te werken aan een interview, voor het AD of voor het Stadsblad. Nee, dat wilde hij niet: "Die wereldse, sensatiebeluste bladen". Ik zei dat ik van plan was om een integer, sfeervol artikel te schrijven over de kerk en de kerstbeleving. "Nee nee, dat doe ik niet." Hij reageerde geïrriteerder nu en keek me nogal wantrouwend aan. "Ook niet voor het Stadsblad?" probeerde ik nog. De druppel. Woedend brulde hij me toe: "IK WERK HIER NIET AAN MEE!" "Waarom niet?" vroeg ik. Nog luider: "JE BENT NU AAN HET DRAMMEN! IK WERK HIER NIET AAN MEE!!" Hij had nu waarlijk een agressieve blik in de ogen. "Okay, dat is duidelijk. Succes met de kerk verder", zei ik en liep snel weg. De boodschap was duidelijk.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten