De Kleedkamer: Sven Ratzke

Wat doen acteurs voor ze het podium opgaan? Hebben ze last van plankenkoorts? Wat zijn hun kleedkamerrituelen? Deze maand: Sven Ratzke.

Je staat al aardig wat jaren op de planken. Ben je nog nerveus voorafgaand aan een voorstelling?

‘Nervositeit is het laatste waar ik last van heb. Dat klinkt stoer, maar het is wel zo. Voor een try-out heb ik wel wat zenuwen, maar dat is meer omdat ik dan nog niet goed in het materiaal zit.’

Hoe was dat aan het begin van je carrière?

‘Vroeger dacht ik er bij een première in Amsterdam wel over na welke recensent er in de zaal zou zitten. In Nederland zijn ze vaak zo zeikerig, haha. Maar daar heb ik nu ook schijt aan. Je kunt jezelf wel helemaal gek maken, maar je hebt toch niet de volledige controle. Ik zeg ook altijd tegen jongere collega’s: “Er gaat sowieso iets mis. Dat hoort erbij.” Een goede voorbereiding is natuurlijk wel belangrijk: geluid en licht moeten in orde zijn en je moet je materiaal kennen.’

Wanneer ging er voor het laatst iets mis?

‘Gisteren nog, tijdens een voorstelling van The Rocky Horror Show in het schitterende Cuijk. Iemand op het podium kreeg de slappe lach. Wat begon als een binnenpretje, ging al snel als een lopend vuurtje door de hele cast. Ongeveer een minuut hebben we met z’n allen dubbel gelegen. Het publiek had het niet echt door, volgens mij. Dat dacht dat het bij de show hoorde.’

Hoe zien jouw laatste momenten in de kleedkamer eruit?

‘Meestal zit ik wat te keten met collega’s en muzikanten. Beetje rondhangen, grapjes maken. Fijn aan mijn huidige show is dat ik voor de voorstelling een uur de make-up in ga. Dan kan ik lekker roddelen met de visagist – echt een rustpunt voor mij. Verder drink ik altijd een kopje gemberthee, het goedkoopste wondermiddel dat er bestaat, want goed voor je stem en je immuunsysteem. En ik neem een tabletje druivensuiker, omdat ik denk dat ik dan beter presteer.’

Welke optredens zijn je bijgebleven?

‘In Mexico City speelde ik in een theater dat mede is opgericht door Frida Kahlo. Het publiek ging helemaal los op mijn show! Ik dacht toen: die Mexicanen begrijpen ook wat wij doen. Ik voelde voor het eerst dat ik iets te pakken had wat ook internationaal werkte. En in Melbourne speelde ik voor duizend man mijn voorstelling over David Bowie, die eindigde met het nummer Heroes. Na afloop was het eerst een paar seconden stil en toen barstte er een euforisch applaus los.’  

Wat kunnen mensen verwachten van The Rocky Horror Show?

‘Het is een cultvoorstelling uit 1973 die internationaal bekend is, alleen in Nederland iets minder. Een rockopera – of rock-‘n’-rollercoaster – vol met maffe creaturen. De show stamt uit de tijd van de seksuele vrijheden. Ik speel een gestoorde wetenschapper van een andere planeet, een grote manipulator, die het met vrouwen en mannen doet. Hij ontmoet een preuts stelletje dat hij verleidt en alle hoeken van de kamer laat zien. Behoorlijk over de top allemaal, maar dat ligt mij wel. Mensen die het stuk kennen, komen verkleed en gooien met confetti en speelkaarten. Maar je kunt ook rustig achteroverleunen. Je komt sowieso in een feest terecht en kijkt je ogen uit.’

Hoe bereid je je voor op deze rol?

‘De voorstelling is fysiek heel intensief, met veel dans. Ik sta geen minuut stil op het podium, dus ik moet fit zijn. Elke dag sport ik een half uur: kickboksen, cardio. Ook eet ik heel licht. Dat deed ik altijd al, maar nu nog iets bewuster. We treden zes keer per week op, en ik sta bovendien veel in mijn ondergoed op het toneel, dus dan heb ik liever niet dat het publiek een buikje ziet.’

Eerdere publicatie in Uitagenda Utrecht.