Herman Brusselmans spreekt over de liefde

Twee keer maar liefst bezoekt de Belgische schrijver Herman Brusselmans binnenkort de stad Utrecht. In de Boekenweek (25 maart t/m 2 april) is hij de hoofdgast, en op 8 maart treedt de schrijver op in de Utrechtse Schouwburg alwaar hij spreekt over de liefde, in alle toonaarden. "Zorg voor rust in je relatie."

"De voorstelling begint met een drumsolo van mij", kondigt de Vlaamse schrijver alvast aan. Onlangs kocht Brusselmans een nieuw drumstel ("in Amsterdam, of all places") waarop hij duchtig aan het oefenen is. Les krijgt hij momenteel van Nico, "mijn chauffeur, goede vriend en tevens getalenteerd drummer. Hij is trouwens ook zeer goed in tuinaanleg." De scheidslijn tussen scherts en ernst is dun bij de Belgische schrijver. Zo zegt hij over Utrecht: "Ik hou van die stad, zijn voetbalclub, zijn burgemeester, zijn volk en zijn landschap. Absoluut!"

Eenzelfde kader
Herman Brusselmans is een veelschrijver: zijn oeuvre telt inmiddels meer dan zeventig titels. In zijn laatste roman, "Guggenheimer koopt een neger", wisselt de Belg als vanouds (en 320 pagina's lang) geestige spitsvondigheden af met oeverloos geouwehoer. Guggenheimer is een niet bijster sympathiek personage ("een rechtse, stinkend rijke hufter", zo typeert Brusselmans hem zelf) aan wie de schrijver eerder vier boeken wijdde. Regelmatig is er de kritiek uit literaire hoek te horen dat hij zichzelf te veel herhaalt. "Ik vind zelf dat ik heel verschillende boeken schrijf, maar wel allemaal binnen eenzelfde kader. Maar ik ben de schrijver die ik ben en ik ga niet opeens een boek schrijven als Arnon Grunberg of Tommy Wieringa. Weet je, het kan ook me ook geen fuck meer schelen hoe er over me gedacht wordt. Ik wil niet blasé klinken, maar ik heb intussen wel 75 boeken geschreven hè."

Wees eens grappig!
Niet per se politiek correct of vrouwvriendelijk, en vaak zuipend en/of paffend, laat Brusselmans intussen al zo'n drie decennia lang zijn personages (op cynische dan wel sarcastische toon) ageren tegen alles wat er in, en rondom hun kleine wereldje geschiedt. Zonder humor vaart niemand wel. "Mensen moet meer relativeren. Vooral de anti-seksisten en de anti-racisten zouden wat vaker moeten lachen. Turkse vrienden van mij lachen meer om wat er over hun gezegd wordt dan allerlei groeperingen die dan meteen opspringen."

Ook vrouwen kunnen wat dat betreft nog wat leren: "Vrouwen kunnen humor moeilijk als abstractie, als absurde weergave van de werkelijkheid zien. Oké, ze hebben het moeilijk met hun maanstonden en het baren van kinderen, maar buiten die periode zou ik ze willen zeggen: wees eens grappig! Vrouwen en humor: ik ga er nog eens een boek over schrijven."

Haren kammen
Fulmineren over vrouwen doet Brusselmans met graagte, maar het thema van zijn voorstelling in de Stadsschouwburg is toch echt de liefde, 'in alle mogelijke toonaarden' welteverstaan. Over de ontluikende, romantische, verzengende, verstikkende, dan wel uitgedoofde liefde heeft Brusselmans, sinds zijn debuut "Prachtige Ogen" (1984), menig pagina volgeschreven. Vele vriendinnen en ex-vriendinnen passeerden de revue. Momenteel heeft de bijna zestigjarige schrijver een relatie met een 25-jarige vrouw uit Amsterdam. "Ik zoek ze echt niet uit van die leeftijd, dat gebeurt toevallig. Er zijn ook fantastische vrouwen van 55 jaar. Ik ben gewoon verliefd geworden en zij ook."

Hij ziet zichzelf zeker niet als de wijze, ietwat oudere man die zijn jonge vriendin iets wil leren. "Ik wil haar niks bijbrengen. In een relatie leer je elkaar iets bij, ongeacht de leeftijd. En mijn vriendin is al verstandig genoeg van zichzelf." Steekt hij zelf wel nog iets op van al die jeugdigheid om hem heen? "Jazeker, ik leer van mijn vriendin wat je nog meer kunt doen met een smartphone behalve sms-en. Zoals je haren kammen."

Op het gebied van de liefde heeft Brusselmans nog een wijze raad: "Zorg voor rust in je relatie, vermijd wantrouwen en afgunst. Rust is alles in het leven. Mijn vriendin en ik worden kalm door samen naar een documentaire over walvissen te kijken."

Valt er nog iets te wensen voor de schrijver na meer dan zeventig boeken? "Ik wil de honderd boeken halen en ooit de rijkste schrijver op het kerkhof worden. Misschien is Arnon Grunberg nog iets rijker, maar die gaat naar dure hotels en restaurants. Ik niet, ik eet iedere dag alleen een boterham met kaas. Dat gaat me dus zeker lukken."

Eerdere publicatie in het AD/UN.