Van het poppodium naar het pluche van het theater

Chansonrapper Diggy Dex gaat het theater in. Zijn tour vangt aan in De Flint, in zijn thuisstad Amersfoort. "Mijn rustige liedjes komen in het theater beter tot hun recht."

Het gesprek vindt plaats op een terras achter het treinstation van Amersfoort. Meteen erna vertrekt Diggy Dex (echte naam: Koen Jansen) naar Maastricht, voor een bezoekje aan zijn manager. "Niets zakelijks hoor, ik ga een paar dagen lekker aan de Maas zitten en helemaal niks doen." Hij heeft het soms nodig, zo bekent hij. "Even weg zijn en een nieuwe omgeving. En vanuit de trein zie je weer hele andere dingen dan in de studio. Maar mijn opschrijfboekje heb ik altijd bij me."

Foto: Daniel J. Ashes

Diggy Dex zit midden in de drukte rondom zijn theatertour, die zondag 3 juni van start gaat in zijn thuisstad Amersfoort. Je zou je de switch van het poppodium naar het theater wel kunnen relateren aan een van zijn favoriete liedjes: 'Is dit nu later?' van Stef Bos. "Toen ik als beginnend muzikant Nirvana aan het oefenen was op gitaar, had ik nooit gedacht dat ik later nog eens in het theater zou staan." Maar hij kijkt er wel naar uit: "Ik heb ook best veel rustige liedjes waarbij de tekst centraal staat. Die komen daar beter tot hun recht. Mensen hebben dan meer tijd om het te laten bezinken." 

Tussen de liedjes door vertelt Diggy Dex verhalen en anekdotes om zijn teksten nader te duiden. De titel van zijn laatste album, Golven, hanteert hij als leidraad. "Ik vertel over de symbolische reis die een artiest maakt over de golven. Maar dat doe ik wel met een knipoog. En er zullen zeker ook momenten in de voorstelling zijn dat het publiek los kan gaan op een lekkere beat." Spelen in het theater heeft ook zo zijn voordelen: "Op een poppodium moet je er meteen staan, in het theater kun je de show lekker rustig opbouwen."

De keuze voor een tour langs theaters komt niet helemaal uit de lucht vallen. In 2017 was Diggy Dex de eerste rapper die optrad in het Koninklijk Theater Carré in Amsterdam. "Dat was heel bijzonder ja. Met het album 'Golven' hadden we twee clubtours achter de rug. We wilden iets geks doen om dat te vieren. De meeste bands sluiten een theatertour af in Carré, maar wij begonnen daar." Om het feestje compleet te maken, werden gasten uitgenodigd als Paul de Munnik, Stef Bos en Eva de Roovere, muzikanten met wie Diggy Dex op cd ook al samenwerkte.

Hij doet het regelmatig: nummers opnemen met andere artiesten."Ik hou van veel muziek en ben echt een veelvraat op dat gebied." Zijn grootste hit had Diggy Dex samen met de Brabantse country- en blueszanger JW Roy: 'zijn eigen uitvaartlied' 'Treur niet (Ode aan het leven)'. Het nummer staat ook op zijn nieuwe album. "Ik had het ook helemaal zelf kunnen zingen, maar door de doorleefde stem van JW Roy komt de boodschap beter over." Op 'Golven' werkt Diggy Dex niet alleen samen met Paul de Munnik, maar ook met de jonge zangeres Linde Schöne en met rapper Jiggy Djé, met wie hij een verleden deelt in de Amersfoortse hiphopformatie DAC.

Zijn er voor Diggy Dex criteria bij het samenspelen met andere muzikanten? "Het gaat mij om de beleving, en of hij/zij echt helemaal voor de muziek gaat. Als iemand het brengt vanuit liefde voor muziek, vind ik het goed. Dan maakt het me niet uit of het nou Marco Borsato, Guus Meeuwis of JW Roy is." Heeft hij nog wensen op dat gebied? "Wende vind ik een hele interessante zangeres, en met Raymond van het Groenewoud zou ik nog wel eens iets samen willen doen. Dat is echt een held van mij."

Diggy Dex zingt regelmatig over, of naar aanleiding van actuele (en zware) onderwerpen, zoals de ramp met de MH 17 en de aanslagen in Brussel, maar zijn toon is uiteindelijk toch veelal positief. Beschouwt hij zichzelf als een optimistisch mens? "Zeker. Ik ben vrij relaxt van aard, maar ik kan ook melancholisch en somber zijn. Maar dat duurt bij mij nooit zo lang."

Wel vindt hij het soms lastig om een balans te vinden tussen de verplichtingen van zijn werk en zijn creativiteit. "Als ik te druk ben met optreden en met radio/tv/interviews, is er bijna geen tijd meer voor contemplatie en het schrijven van liedjes. En in essentie ben ik wel een maker. Ik kan prima een paar maanden zonder optreden, maar ik kan niet zonder het maken van liedjes."

Eerdere publicatie in Amersfoortse Courant