Leven na Lampje

Het schrijfdebuut van illustrator Annet Schaap, Lampje, werd een ongekend succes. Het won vele prijzen en werd vertaald in 22 landen. Ook verscheen er een theaterversie en komt er een tv-serie aan. Nu is er het boek De Meisjes, met bijzondere versies van zeven klassieke sprookjes. ‘De meisjes in de sprookjes zijn allemaal stukjes van mezelf.’

Baseerde Annet Schaap zich voor haar roman Lampje op De Kleine Zeemeermin van Andersen, deze keer bewerkte ze vijf sprookjes van Grimm en twee van Perrault. Hans en Grietje, Repelsteeltje, Kapitein Blauwbaard, Roodkapje, De Kikkerkoning, Doornroosje en Belle en het Beest komen samen in haar tweede boek De Meisjes. Nu eens tegen het decor van een ouderwets sprookjesland met kastelen, dan weer voorzien van hedendaagse zaken als een gps en een computer. ‘Ik heb thema’s gekozen die passen bij mijn eigen ervaringen.’

Was je al langer van plan om een sprookjesboek te schrijven?
‘Nee, helemaal niet. Ik was al een tijdje bezig met de grote opvolger van Lampje. Maar dat lukte niet zo goed en ik raakte een beetje gefrustreerd. Bij Lampje ging het schrijven vanzelf, waarom nu niet meer? In al mijn wanhoop om het moeizame proces moest ik opeens denken aan Repelsteeltje. Een verhaal over een meisje dat zomaar opeens goud weet te spinnen uit stro. Als ze dat nog een keer wil doen, lukt het niet meer. Ze kijkt naar haar handen en vraagt zich af hoe ze dat de eerste keer toch gedaan heeft. Zo voelde het voor mij ook toen ik bezig was met het vervolg op mijn eerste boek. Dus schreef ik Meneer Pelsteel, gebaseerd op Repelsteeltje. En daarna volgden er nog zes sprookjes. Zeven is natuurlijk een bijzonder getal in de sprookjeswereld.’

Ze gaan dus eigenlijk min of meer over jezelf?
‘Ik heb thema’s gekozen die passen bij mijn eigen ervaringen. Dat ging heel gemakkelijk en organisch. De meisjes in de sprookjes zijn allemaal stukjes van mezelf. De een is romantisch en goedgelovig, de ander juist op zoek naar avontuur. Weer een ander is gefrustreerd, of jaloers op haar zus. Dat er veel zusjes in het boek voorkomen, is niet toevallig. Mijn eigen zus is anderhalf jaar geleden overleden. Vlak nadat Lampje uitkwam, kreeg ze ALS. Daar ben ik heel intensief mee bezig geweest. Ze was mijn enige zus, ik was de oudste. Ik heb veel nagedacht over ons. Ik weet niet wat ze van de sprookjes gevonden zou hebben, misschien zou ze dingen hebben herkend.’

Je bent van huis uit illustrator. De mooie zwart-wit scraperboard-tekeningen in het boek zijn ook van jouw hand.
‘Ja, maar het zijn heel andere tekeningen geworden dan ik gewend ben te maken. Normaal teken ik met een zwart pennetje op wit papier, en nu heb ik met een dun mesje in zwart karton gekrast. Zo werk je dus eigenlijk andersom: het zwart houd je over. Opeens is je vaardige hand weg en krijg je een ander handschrift. Ik vond het erg leuk om het eens op deze manier te doen.’

Levert het succes van Lampje druk op?
‘Het heeft me zeker veel goed gedaan dat het zo lovend werd ontvangen, al zijn de verwachtingen nu wel opeens erg hoog. Na Lampje heb ik nog een kort verhaal geschreven, maar De Meisjes is echt mijn tweede grote boek. En nu ga ik heel graag het grote werk afmaken waar ik al mee bezig was. Ik weet nog niet of Lampje er zelf in voorkomt, maar het speelt zich wel af in dezelfde wereld. Meer kan ik er nog niet over zeggen.’

Eerdere publicatie in Uitagenda Utrecht.