'Dit zou het beste jaar ooit worden'

Begin deze maand verscheen het nieuwe album van het Limburgs/Utrechtse rocktrio DeWolff, getiteld Wolffpack. Ten tijd van een lockdown is er tijd om het Oude Testament te lezen, maar de optredens worden wel gemist. ‘Tijdens het beluisteren van een livealbum barstte ik zelfs in huilen uit,’ zegt voorman Pablo van der Poel.

Erg rock & roll is het niet he, een interview op zaterdag om tien uur ‘s ochtend?

‘Ach, ik had gisteravond toch niks te doen haha. Normaal gesproken ben ik als muzikant tot diep in de nacht aan het werk, maar zo zonder optredens is het allemaal dagwerk geworden. Eigenlijk is nu elke minuut van de dag rock & roll voor mij.’

Die coronacrisis kwam voor jullie wel op een erg slecht moment …

Mascot Records

‘Ja, ik had het gevoel dat er een momentum gaande was. 2021 zou het beste jaar worden uit onze carrière. Voor het eerst werd een single van DeWolff regelmatig op de radio gedraaid, er waren veel goede reviews van ons laatste album en we zouden gaan touren door Europa. Gelukkig hebben we wel nog een trip van twee weken door Frankrijk en Spanje kunnen maken. Het optreden in Madrid voor een zeer enthousiaste, uitverkochte zaal zal me altijd bijblijven. Maar goed, toen we in Tsjechië waren, werd alles gecanceld. We besloten om alvast door te rijden naar Boedapest, de volgende plek van onze tour, in de hoop dat we daar wel konden spelen. Die show ging ook niet door en toen zijn we maar teruggegaan naar Nederland. Anders zouden we heel Europa zijn doorgereden zonder een show …’

Opeens was er wel alle tijd om aan een nieuw album te werken …

‘Onderweg hebben we eerst nog -als een van de eerste bands- een livestream gedaan vanuit de Muziekgieterij in Maastricht. Min of meer een thuisoptreden voor ons. Toen ik weer in Utrecht was heb ik eerst een paar dagen flink gebaald totdat ik besefte: ‘Zoveel vrije tijd als nu krijg ik misschien wel nooit meer!’ Toen ben ik songs gaan schrijven alsof mijn leven ervan afhing en vond ik die hele lockdown best nice eigenlijk. Het was natuurlijk erg jammer dat onze tour niet doorging, maar er was wel tijd om in alle rust een ep uit te brengen. En daar is ons nieuwe album uit voortgekomen.’

Ik begreep dat jullie fans hebben meebeslist over de selectie van de nummers op Wolffpack?

‘Ja, ieder die een Wolffpack-abonnement had kreeg om de twee weken drie of vier songs opgestuurd, met een clip erbij. Na tien weken hadden die mensen 17 nummers waaruit ze de beste tien mochten kiezen. Die zijn uiteindelijk op het nieuwe album terechtgekomen.’

Dan is het vast een flinke domper dat je die nieuwe songs niet live kunt spelen …

‘Dat klopt. Toen de nieuwe cd na vier maanden klaar was, begon ik onze optredens wel erg te missen. Op een gegeven moment barstte ik tijdens het beluisteren van een live album zelfs in huilen uit. Bij het opnemen van de nieuwe plaat heb ik ook geen moment gedacht dat het zo lang zou duren allemaal. Onze shows van april zijn verplaatst naar september, maar dat bleek een beetje voorbarig achteraf gezien. Aan het begin van de lockdown waren we zoals gezegd net gestart met de tour van ons vorige album, Tascam Tapes. Nu is het even de vraag of we onze nieuwe nummers gaan spelen als we weer mogen, of dat we doorgaan met de vorige tour.’

Ook jullie nieuwe album Wolffpack is weer geïnspireerd door rock en blues uit de jaren 60/70. Kun je nog het moment voor de geest halen dat je voor het eerst dacht: in die periode is echt toffe muziek gemaakt?

‘Jazeker. Toen ik een jaar of twaalf was, kreeg ik van mijn vader een verzamel-cd van Jimi Hendrix. Hij wist dat ik gitarist wilde worden en dacht dat Hendrix het beste voorbeeld zou zijn voor mij. En dat bleek te kloppen. Ik hoorde het wah-wah intro van Voodoo Chile en dacht meteen: wauw! Je hoort iemand via zijn instrument zijn identiteit uitdrukken. Dat is voor mij het hoogst haalbare in muziek, en in kunst in het algemeen. Het is ook de manier waarop Miles Davis zijn trompet bespeelt bijvoorbeeld.’

Om inspiratie op te doen ben je het Oude Testament gaan lezen. Is dat je katholieke Limburgse achtergrond?

‘Nee, ik ben als enige jongen in de klas niet gedoopt. Maar een van mijn helden, Townes van Zandt, combineert in zijn teksten Bijbelse thema’s met verhalen van dronkaards en gokkers. Verhalen waar een van mijn favoriete schrijvers Charles Bukowski het patent op heeft. Ik ben de Bijbel gaan lezen met een notitieboekje ernaast. Sommige verhalen in het Oude Testament zijn goed te combineren met een aan lager wal geraakte persoon die zijn leven heeft verprutst en probeert zijn liefde terug te vinden.’

Muzikaal gezien putten jullie vanaf het begin min of meer uit dezelfde bron. Denk je dat je met DeWolff ooit nog eens heel andere muziek gaat maken?

‘Dat is een grappige vraag. Zelf vind ik dat onze muziek wel is veranderd. Dertien jaar geleden speelden we vooral dingen die geïnspireerd waren op Led Zeppelin en Pink Floyd. In de loop van de jaren is daar flink wat soul en funk bijgekomen. Binnen bepaalde grenzen verandert onze muziek dus wel degelijk. Met DeWolff maken we muziek die ons op dat moment inspireert, waarbij het menselijke en het ambachtelijke aspect altijd centraal staan. Ik verwacht niet we ooit nog een elektroplaat zullen maken.’

Jullie hebben al veel bereikt in al die jaren. Wat is jullie grootste droom?

‘Die zou het afgelopen jaar in werking zijn gezet. We zouden in de VS gaan touren en spelen op het Americanafest in Nashville. Heel jammer dat dat niet is doorgegaan. We hebben al een plaat opgenomen in de VS, maar we hebben er nooit opgetreden. Ik heb er twee keer een rondreis gemaakt en ben een ontzettende VS fan. Hopelijk komt er nog een kans.’

Staat er nog iets in de agenda in deze rustige tijden?

‘In maart gaan we al onze negen albums integraal streamen vanuit TivoliVredenburg, negen dagen achter elkaar. Dat wordt echt heel vet. Het was de bedoeling om dat met publiek te doen, maar ja …’

Eerdere publicatie in Uitagenda Utrecht