De Kleedkamer: Remy van Kesteren

Wat doen muzikanten voor ze het podium opgaan? Hebben ze last van plankenkoorts? Wat zijn hun kleedkamerrituelen? Deze maand: Remy van Kesteren, gastheer bij Dutch Harp Festival.

Hoe fijn is het om het weer live te kunnen organiseren?

‘Ik heb er ongelooflijk veel zin in! Via een stream krijg je nooit de energie die je samen met mensen in een zaal creëert. Energie die twee kanten op gaat: als muzikant geef je, maar je krijgt er ook veel voor terug. Zonder al te zweverig te willen klinken: het gaat om dat ene moment dat je iedereen hebt, die magie. Wanneer je voelt dat iedereen uit je hand eet. En dat de hele zaal bij jouw vingertoppen is, als je je uitstrekt om de laatste noot te spelen. Momenten van magie en hyperconcentratie die je alleen live bereikt.’

Dit jaar is alweer de zevende editie van het harpfestival. Heeft de harp in die jaren aan populariteit gewonnen?

‘Jazeker. Je ziet het instrument meer op tv en het wordt ook vaker geprogrammeerd op festivals waar je het niet meteen verwacht, zoals Le Guess Who. Ik denk dat ik, samen met Lavinia Meijer, een bescheiden bijdrage heb geleverd aan de populariteit. Kinderen over de hele wereld lopen intussen warm voor de harp. Samen met het Leerorkest uit Amsterdam-Zuidoost heb ik een betaalbare harp ontwikkeld die je zelf in elkaar kunt zetten. Vaak zijn de hoge kosten een drempel om ermee te beginnen. Met behulp van crowdfunding hebben we 300 harpen kunnen financieren. Het is een soort Ikea-harp die je met een moersleutel in elkaar kunt zetten.’

Veel mensen denken bij een harp nog steeds aan een sprookjesachtig, feeëriek instrument …

‘Dat is het ook, maar het is veel meer dan dat. Van piano accepteert iedereen al jaren dat die ook bij hiphop en pop wordt gebruikt. Dat de harp ook in andere muziek dan klassiek wordt gebruikt, is veel minder bekend. Daar begint wel verandering in te komen. Zo trad er vorig jaar een heavy metal harpist op bij het harpfestival. En dit jaar wordt er met de harp een horror soundtrack gemaakt, waarbij effecten worden gebruikt die ver afstaan van het feeërieke.’

Hoe bereidt een harpist zich voor op een optreden?

‘Veel rituelen heb ik niet. Ik loop even de snaren langs om te stemmen en ik speel altijd een beetje warm. Hierna lees ik soms in de kleedkamer een boek dat niks te maken heeft met het optreden, zodat ik zo natuurlijk mogelijk het podium opga. Momenteel is dat een roman van Jonathan Franzen. Zenuwen ken ik eigenlijk ook niet. Die heb ik alleen als ik niet goed ben voorbereid, en dat komt bijna nooit voor. Ik sta ook al vanaf mijn tiende op het podium. Daar voel ik me het meeste thuis. Vanaf het moment dat ik begon met harpspelen, stelde ik mezelf, tijdens het studeren, voor dat ik voor een publiek speelde. Ik vond studeren nooit leuk, maar als ik me inbeeldde dat mensen zaten te luisteren, kon ik heel lang spelen. Misschien is dat wel de reden dat ik nooit last van zenuwen heb. Oh maar wacht, ik heb toch een ritueel: ik trek altijd vrolijke sokken aan voor een optreden! Vaak speel ik met pedalen en die kan ik niet altijd met schoenen aan bedienen. Dus zorg ik dat ik vrolijke sokken aan heb. Met een printje of zo. Daar word ik zelf ook vrolijk van!’

Eerdere publicatie in Uitagenda Utrecht.