Jazzmannen pur sang

Beiden hebben ruimschoots hun sporen verdiend: dichter/performer Jules Deelder en tenorsaxofonist Boris van der Lek. Samen met een gelouterde band serveert dit Rotterdamse duo op 15 februari in de FLUOR een portie jazz, blues en ballads, met tussendoor verhalen en gedichten van Deelder.

“Ja, Jules is inderdaad wat moeilijk bereikbaar,” beaamt saxofonist Boris van der Lek als ik hem vertel over mijn vergeefse poging om contact te krijgen met de Rotterdamse dichter. “Hij gebruikt geen telefoon en geen computer.” Over de muzikale capaciteiten van Deelder heeft hij niks dan lof. “Het is geweldig hoe Jules zich heeft ontwikkeld van performer/dichter tot muzikant. Hij is een uitstekende slagwerker geworden en hij zingt ook goed. Ik zou willen dat ik kon schrijven zoals hij drumt,” vertelt Van der Lek.

De twee spelen al 32 jaar samen, sinds hun ontmoeting op Boulevard of Broken Dreams. Deelder is de jazzman pur sang en schreef er boeken over, Van der Lek is iets breder georiënteerd: “Jazz is voor mij de alomvattende muziekstijl van alles wat ik mooi vind: blues, country, rock and roll en jazz dus. Jazz is een prachtig woord, maar het zegt niks verder.”

In de Fluor, Amersfoort.

Volgens Van der Lek beschikt de inmiddels 74-jarige Deelder over meer energie dan de rest van de band bij elkaar. “Hij is nooit een dag ziek, dat is echt heel bijzonder. We moeten hem soms een beetje afremmen, hij is net een jonge hond.” Een anekdote van manager Van ’t Groenewout onderstreept dit: “Tijdens een recent optreden in Haarlem, na de uitgebreide tweede set en de toegift, vond Boris het wel mooi geweest. Jules riep: "Ik ga niet van het podium. SPELEN!" Moest Boris er weer tegenaan. En ook in De Kroepoekfabriek, afgelopen zaterdagavond, bleef Jules nog even mokken op het podium: "Ik wil doorgaan!" 

Tenorsaxofonist  Boris van der Lek heeft een imposante carrière achter de rug. Zo werkte hij o.a. samen met Herman Brood & His Wild Romance  (“Dat was te gek: het duurde 5 jaar, maar het leek wel 17 jaar”) en Hans Dulfer. Met The Golden Earring treedt hij nog steeds op. Op 18-jarige leeftijd debuteerde Van der Lek al op North Sea Jazz . Daar kruiste hij zijn tenorsax met die van zware jongens als Arnett Cobb, Flip Phillips en Buddy Tate. Inmiddels wordt  Van der Lek beschouwd als een van de laatste ‘tough Texas tenormen’. “Het rauwe randje in onze muziek komt van mij, dat werkt wonderwel,” zegt hij.

Deelder en Van der Lek worden bijgestaan door gitarist Cok van Vuuren, drummer Arend Niks en bassist  Peter Wassenaar. Van der Lek: “Het zijn allemaal gelouterde muzikanten, met wie we een waanzinnige plaat hebben gemaakt. Alles is in een keer opgenomen, zonder te zeuren of  over te spelen, maar door het gewoon te doen.” Het album JAZZ verscheen afgelopen najaar en bevat een aanstekelijke mix van coole jazz en laidback blues. Het bekende gedicht van Deelder ‘Blues On Tuesday’ krijgt een bewerking en de Rotterdamse dichter zingt een prachtige ballad,‘Vogelvrij’. “Ik wil met deze band de wereld veroveren,” zegt Van der Lek.

Hij wordt wel de ideale aangever genoemd. “Ja dat klopt. Ik heb 24 jaar met Hans Dulfer gespeeld en het was altijd de bedoeling van mijn spel om hem in een stoel naar de overwinning te brengen. Ik kan me erg goed wegcijferen. En toch gewoon de dingen blijven spelen die ik zou willen spelen.“  Zijn stijl omschrijft hij als ‘robuust, met een mooie romantische rand’. Een aantal jaren geleden werd uit zijn auto zijn prachtige tenorsax gestolen. Dat betreurt hij nog steeds. “Het geluid van die sax wordt alleen maar mooier in mijn hoofd naarmate het langer is geleden. Ik heb een geweldige nieuwe, maar het blijft toch die ene he.”

Een droom heeft hij ook nog: “Meespelen met de Rolling Stones. Geweldig hoe ze tegen alle muziekwetten in muziek blijven maken. En het lijkt me erg leuk om met Keith vervolgens een potje biljart te gaan spelen. Het lijkt me een heel aimabele man.”

Eerdere publicatie in het AD Amersfoortse Courant.