20 jaar De Helling
Eigenzinnigheid en een liefde voor underground staan voorop bij het jubilerende poppodium aan de Helling in Rotsoord. ‘We kiezen voor genres die weinig aandacht krijgen in Utrecht en dat wel verdienen.’
‘We zijn begonnen als het brutale broertje van Tivoli Oudegracht,’ blikt Arlette de Jong, directeur van De Helling terug. Twintig jaar geleden nam stichting Tivoli aan de Helling het failliete poppodium De Vloer over. De Vloer had eerder furore gemaakt in een gekraakt pand onder parkeergarage Paardenveld. Artiesten van naam, zoals Nick Cave, stonden er op het podium en Utrechts trots Urban Dance Squad vond er zijn oorsprong. In 1995 moest De Vloer weg van het Paardenveld en verkaste het poppodium naar een voormalig museumdepot aan de Helling.
Gezien de huidige uitstraling van Rotsoord (met een treinstation, veel nieuwbouw en hippe horeca) is het nauwelijks voor te stellen dat het twintig jaar geleden niet eenvoudig was om bezoekers te lokken naar het nieuwe poppodium. ‘Gevoelsmatig lag De Helling ver van het centrum af,’ vertelt De Jong. ‘Bij de openingscampagne hebben we een pijl gebruikt met de tekst: ‘Het is maar twaalf minuten lopen.’
Door die ‘emotionele afstand’ kon De Helling zich wel goed profileren. Het poppodium werd een plek voor hardere muziekgenres, zoals techno en drum and bass. Die duidelijke keuze voor de programmering maakte dat het publiek De Helling, na de moeizame start, prima wist te vinden. De Jong: ‘Als je in de begintijd naar De Helling ging, ging je ook echt voor de Helling. Bij andere podia in de stad liep je even binnen om te kijken of het leuk was. Zo niet, dan vertrok je weer.’
Onderscheidend zijn is altijd van groot belang geweest voor De Helling. De Jong: ‘We kiezen voor genres die weinig aandacht krijgen in Utrecht en dat wel verdienen. Hiervoor werken we samen met organisaties die een locatie zoeken voor bijzondere projecten.’ Le Guess Who? is een goed voorbeeld, maar De Jong noemt ook de ‘daytime rave’ van The Funky Cat en goochelfestival Magic Tom & Yuri’s. ‘Dat is veel gekkigheid met een punkimago.’
Ook voor genres als metal, (post)punk, global sounds en indie is er tegenwoordig volop ruimte. ‘Bij ons komen artiesten die te groot zijn voor EKKO en te klein voor TivoliVredenburg. Het is belangrijk om onderdeel te zijn van de Utrechtse muziekketen, die begint bij dB’s en doorloopt tot TivoliVredenburg.’
Als typische ‘Hellingband’ noemt De Jong de rockband van Raven van Dorst, Dool. Niet zo onbekend, maar wel: ‘Rafelig en gruizig. Het past niet binnen bestaande conventies. Dat klopt precies bij waar De Helling voor staat.’ Hetzelfde geldt volgens De Jong voor IAMX, ‘rare, genre-overstijgende synthpunk. Ook een band die breekt met bestaande hokjes. Dat is ultiem De Helling.’
Van het brutale broertje van Tivoli Oudegracht is De Helling uitgegroeid tot een volwassen poppodium. De Jong pakt er een lijstje bij met artiesten die hebben opgetreden: ‘Als je ziet welke bands hier allemaal hebben gestaan: dat is echt niet normaal! Met de krenten uit de pap, de talenten en de gevestigde namen.’ Een kleine greep: Kyteman, Spinvis, Jamie XX, Buena Vista Social Club, Damien Rice, Donna Summer en Yann Tiersen.
Welke optredens van de afgelopen twintig jaar hebben de meeste indruk gemaakt? ‘Oeh, dat is een lastige. Damien Rice in het openingsweekeinde was fantastisch. Hij had net zijn eerste album uit. Ook van de acid en de Italiaanse muziek uit de jaren 80 van de Haagse dj I-F werd ik heel blij. Carl Craig, een techno dj uit Detroit, was voor mij heel bijzonder. En Caribou, Hot Chip. Maar ook Froukje was leuk, heel verfrissend. Ik was daar met mijn dochter. Het was haar eerste concert.’
Ook zeker vermeldenswaardig: de try-out van Kyteman. ‘Het was een nieuw geluid: een hiphoporkest met een piepjonge Kyteman die natuurlijk eindigde met de prachtige trompetsolo van ‘Sorry.’ De repetitie van Spinvis in coronatijd was ook een speciale belevenis. ‘Dan sta je daar achter in de zaal. Eindelijk kun je weer muziek ervaren. Het was heel intiem, ik kreeg tranen in mijn ogen.’ En dan was er natuurlijk nog die verrassende try out van wereldster Paolo Nutini in 2022. ‘De Helling staat bekend om zijn goede geluid en dat bleek maar weer eens. Het was muis- en muisstil in de zaal, het geluid kriebelde aan je oren. Prachtig!’
De Helling programmeert ook buiten haar deuren. Een voorbeeld is Festival HE:LEEN, dat zich uitspreidt over heel Rotsoord met een programma voor de hele familie. Natuurlijk wordt er veel teruggeblikt in deze periode, maar De Helling kijkt ook vooruit. ‘De Helling heeft zin in de toekomst. We zoeken constant en actief naar nieuw geluid, nieuwe samenwerkingen, nieuwe perspectieven, meer diversiteit, nieuw publiek, betere sociale veiligheid. Een altijd voortdurende en inspirerende zoektocht!'
Eerdere publicatie in Uitagenda Utrecht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten