Een muzikale stad met een verhaal

Samen met een viermansband en een vijfkoppige blazersgroep gaan Ivan Peroti, Ricky Koole en Leo Blokhuis op 16 mei in De Flint op reis naar New Orleans. Na een succesvolle New Orleans tour twee jaar terug is de voorstelling in reprise. Zangeres Ricky Koole vertelt over haar liefde voor The Big Easy. “Ik hoor van veel mensen dat ze meteen een ticket willen boeken.” 

Waarom gaan jullie met dezelfde show opnieuw het theater in?
“Het was een hele mooie voorstelling en er was veel vraag naar. We hadden het eigenlijk al eerder willen doen, maar dat was lastig organiseren omdat het zo’n groot gezelschap is. Ten opzichte van de eerste show is er niet veel veranderd overigens. Alleen heeft Ivan Peroti de plaats ingenomen van Ruben Hein als zanger. Peroti voegt iets meer soul toe aan de muziek. Verder hebben we nog wat dingetjes fijn geslepen.”

Hoe is het idee ontstaan om een voorstelling over New Orleans te maken?
"Leo (Blokhuis, MC) en ik zijn er vaak geweest. We houden erg van die stad. En met Ocobar, toetsenist Roel Spanjers en KO Brass, dezelfde muzikanten als die van deze voorstelling, heb ik eerder een album gemaakt in de stijl van New Orleans. Maar we tourden toen zonder blazers. Uiteindelijk besloten we om één cd-presentatie te doen met iedereen van de cd, dus ook met de blazers. Dat optreden was te gek. Toen dachten we: laten we toch proberen om op tournee te gaan met de blazers erbij. Dat was eigenlijk te duur, maar we hebben het wel gedaan.”

Wat maakt New Orleans zo bijzonder?
“Er zijn maar weinig steden in de VS met een gezellig centrum. New Orleans heeft er wel een. En met die gietijzeren balkonnetjes, de mooie historische pandjes, de gezellige sfeer en het lekkere eten -en dat is best bijzonder in de VS- doet de stad bijna Zuid-Europees aan. Maar het draait in New Orleans natuurlijk om de muziek. Er zijn wel duizend clubjes en cafés die je binnen kunt lopen om naar die aanstekelijke muziek met blazers te luisteren. Dat is enorm inspirerend! Frenchmen Street is natuurlijk geweldig. Bourbon Street kun je beter een beetje vermijden, dat is een soort Rembrandtplein tegenwoordig. Het meest interessant zijn toch de plekjes die in de stadsgids juist worden afgeraden.”

Waarom is de stad op muzikaal gebied zo belangrijk?
“Alles wat wij Amerikaans georiënteerde muziek noemen is daar ontstaan. Vanuit New Orleans hebben al die muziekstromingen zich verspreid over het land. De Fransen hebben er een tijd gezeten, de Spanjaarden, de Engelsen. En er wonen mensen van Haïtiaanse en Afrikaanse afkomst. Al die invloeden hoor je terug in de muziek. Trompetten uit de burgeroorlog hebben weer een rol gespeeld bij het ontstaan van de jazz in New Orleans. Maar Leo kan daar veel beter over vertellen dan ik.”

‘New Orleans’ is dus niet alleen een muziekvoorstelling?
“Nee, zeker niet. Leo vertelt tussen de liedjes door veel over de stad. En je kunt er ook van leren. Gisteren zei iemand: ‘Ik weet best veel van muziek, maar toch hoorde ik weer nieuwe dingen, bijvoorbeeld dat House of The Rising Sun oorspronkelijk een bordeel was. En ik ken dat nummer al jaren.’ Dat is leuk om te horen. Ook hoor ik van veel mensen na de voorstelling dat ze direct een ticket willen boeken.”

Want de stad heeft natuurlijk meer te bieden dan alleen House of the Rising Sun …
“Ja, we vertellen ook over orkaan Katrina, de muzikale invloed van componist/pianist Allen Toussaint en over zanger Dr. John natuurlijk, om maar een paar dingen te noemen.”

Kun je nog iets meer vertellen over de muziek in de voorstelling?
“We maken een reis door de tijd. We beginnen bij de jazz, en komen dan via de gospel, funk en soul en Dr. John uit bij de muziek van nu uit New Orleans. Het was nog een hele puzzel om een selectie te maken uit alle goede muziek die afkomstig is uit die stad. We hebben de liedjes vooral uitgezocht op tekst omdat ze moeten aansluiten bij de verhalen die Leo vertelt. Als we een musical hadden moeten maken over New Orleans, hadden we bij wijze van spreken deze nummers laten schrijven.”

Welke liedjes uit New Orleans komen er zoal voorbij?
“Ik ga niet teveel verklappen, maar we spelen in ieder geval ‘Louisiana’ van Randy Newman die daar gewoond heeft. En van Louis Armstrong doen we ‘Do you know what it means to miss New Orleans’ (uit 1947), dat gaat over het verlaten van de stad omdat er geen geld meer was te verdienen. De bars en bordelen werden gesloten. Veel muzikanten hebben toen de boot gepakt naar het noorden, maar het gemis naar de stad bleef. Fats Domino en Dr. John kunnen natuurlijk ook niet ontbreken in onze voorstelling.”

De muzikale begeleiding mag er ook zijn …
“Leo en ik zijn fan van alle muzikanten die meespelen. Er zijn er in Nederland maar weinig zoals Roel Spanjers die de muziek van Professor Longhair (grondlegger van de New Orleans-pianostijl: rhythm-and-blues-met Caribische invloeden, MC) zo goed op piano kunnen spelen. En er staan maar liefst vijf blazers op het podium, dat zie je bijna nooit. Met Ocobar spelen Leo en ik al jaren. Dat zijn fantastische muzikanten, veel beter vind je ze niet.”

Wie is je favoriete muzikant uit New Orleans?
“Dan kies ik toch voor Dr. John, al vind ik Irma Thomas, Harry Conick Jr. en Allen Toussaint ook geweldig. Maar het liveoptreden van Dr. John dat ik zag vond ik onwaarschijnlijk goed: zo uitbundig en hij gaat er helemaal voor. Je krijgt heel veel bij hem.”

Gaan jullie weer terug binnenkort?
“Leo gaat binnenkort voor werk, ik ben me er iets meer van bewust dat ik niet teveel moet vliegen. Er worden busreizen georganiseerd van Chicago naar New Orleans en Leo gaat mee naar aanleiding van zijn boeken over muziek. Tijdens de rit geeft hij mensen college, net zoals in deze voorstelling eigenlijk.”

Eerdere publicatie in het AD Amersfoortse Courant.