Utrecht’s got talent

Dat er in en rond Utrecht heel veel mooie muziek wordt gemaakt, is geen geheim. Op welke singles, EP’s en albums kunnen we ons deze zomer verheugen? 7 pareltjes op een rij.

1. Bowl - Options, variables, shapes en angles (single)

Foto: Joy van den Berg

In een afgeladen dB’s won Bowl in april van dit jaar de finale van de Utrechts bandwedstrijd Clash of the Titans. Het vijftal kreeg de geldprijs uit handen van cultuurwethouder Eva Oosters. Bowl zorgde met haar hyperactieve, dwarse postpunk voor een heuse moshpit in de zaal. ‘Strak georganiseerde chaos’, was een van de loftuitingen in het juryrapport. ‘Options, variables, shapes en angles’ is de eerste single van de Utrechtse band, die werd gevormd op de Herman Brood Academie. Voor elk optreden zeggen de bandleden tegen elkaar: ‘Ik heb zin om te bowlen!’, vrij naar: ‘Fuck it dude, let’s go bowling’, uit de filmklassieker ‘The Big Lebowski’.

2. La Belle Époque - Back where I belong/Take it slow (single, met Maurits Westerik)

Twee jaar geleden bracht Danny van Tiggele (voorheen gitarist bij Mister and Mississippi) zijn eerste soloalbum uit: ‘Volume 1’. De liedjes waren van zijn hand, maar werden gezongen door gastmuzikanten. In november van dit jaar komt Van Tiggele met de opvolger en onlangs verscheen de eerste single ‘Back where I belong/Take it slow’. Maurits Westerik (eerder zanger bij GEM en Bewilder, tegenwoordig directeur van Best Kept Secret) neemt de vocalen voor zijn rekening. Dat is mooi, want muzikaal gezien is het al een tijdje stil rondom de Utrechter. Deze fijne melodische gitaarsong belooft veel voor het tweede album van La Belle Époque, waarop bijdrages zullen staan van o.a. Tim Knol, Robin Kester, Cato van Dijck (My Baby) en Spike (DI-RECT).

3. Vic Willems – Wachten tot het fout gaat (album)

Van een heel andere orde is de verstilde Nederlandstalige muziek van Vic Willems, die in 2016 de Grote Prijs van Nederland won. Vic Willems staat garant voor kleine liedjes met grote thema’s, zonder pathetisch te worden. Zijn debuutalbum ‘Doemdenker/Wonderkind’ verscheen in 2020 en in mei van dit jaar kwam zijn tweede plaat uit: ‘Wachten tot het fout gaat’. Een albumtitel die, net als de songtitels ‘Alles drijft voorbij’ en ‘Waar is het misgegaan’ niet per se duiden op een heel vrolijk wereldbeeld. Op zijn debuut staat ook een mooie cover van Chris Isaak’s ‘Wicked Game’ (‘Niet vallen’), die zo mogelijk nog ingetogener klinkt dan het origineel.

4. Spinvis - Be-Bop-A-Lula (album)

Popveteraan Spinvis vernoemde zijn laatste album naar de oerkreet van de rock ’n roll. Nu is rock ‘n roll niet meteen muziek die je associeert met de bedachtzame pop van Spinvis, maar zelf geeft Erik de Jong in het AD Utrechts Nieuwsblad een logische verklaring: ‘Het gaat om het pure plezier van een woord dat iets betekent zonder dat je precies weet wat. Bij mijn teksten heeft het ook weinig zin om je af te vragen wat het betekent.’ ‘Be-Bop-A-Lula’ is iets opgewekter van toon dan voorganger ‘7.6.9.6’ en staat wederom vol met knappe popliedjes en associatieve teksten, ontstaan in de ‘Tingeltangelhersenpan’ van Erik de Jong.

5. MEAU- 22 (album)

Na het megasucces van haar eerste single ‘Dat heb jij gedaan’, en alle aandacht die dit met zich meebracht, had de jonge Utrechtse zangeres met de sensitieve stem even tijd nodig alles te laten bezinken. ‘Het is me eventjes te veel geworden. En misschien is dat ook niet zo gek,’ klinkt het in het titelnummer. En even later: ‘22 en misschien nog een beetje naïef’. MEAU zingt het liefst over de liefde (getuige songtitels als ‘Hou me vast’ en ‘Terug in mijn armen’), dus toen haar relatie op de klippen liep had ze -ondanks het grote verdriet- wel weer materiaal voor nieuwe liedjes. ‘De pijn inspireert,’ zingt ze op haar debuut.

6. Bas Beenackers – Man (EP)

Met zijn band My Blue Van maakte de Utrechtse muzikant Bas Beenackers een viertal sterke albums met gruizige, en tegelijk soulvolle rock, waarbij zijn rauwe stem en bezield gitaarspel centraal stonden. Op zijn eerste solo EP ‘Man’ laat de Utrechter een heel ander, verrassend ingetogen en bijna spiritueel geluid horen. Folk en americana lijken nu de belangrijkste invloeden. Op akoestische gitaar, met een serene stem en blazers op de achtergrond bezingt Beenackers de liefde, troost en het verlangen.

7. Juno Rena – Circus van schande (EP)

Juno Rena lijkt goed geluisterd te hebben naar MEROL: eenzelfde springerige, aanstekelijke Nederlandstalige elektropop, met veel gekir en schunnige teksten. Uitdagend poseert de zangeres uit Amersfoort op de albumhoes. Haar teksten (‘De rode loper’, ‘Dodelijke gedachtes’, ’Tis Juno bitch’) zijn wel iets explicieter en zwartgalliger dan die van MEROL.

Eerdere publicatie in Uitagenda Utrecht.