vrijdag 4 augustus 2023

Stripmakers over Utrechts stripfestival MUS

Op MUS, het Utrechtse stripfestival, presenteren cartoonisten hun werk. Ook zijn er workshops, gesprekken en de uitreiking van de Gouden MUS. Drie makers blikken vooruit.


Wilbert van der Steen

Wat vind je van dit festival?
‘Heel tof, vooral omdat het kleinschalig is en net iets anders dan de reguliere stripboekenbeurzen. Daar staan vaak stands van grote uitgevers en handelaren met dozen waarin mensen kunnen rommelen. Deze markt is intiemer, zodat je eerder contact hebt met bezoekers.’

Het zal je vaak gevraagd zijn: ben je familie van Willy van der Steen?
‘Nee. Misschien heel ver weg, maar dat heb ik nooit uitgezocht. Of ik voordeel heb van deze achternaam? Misschien gaan mensen eerder kijken wat ik maak. Het is wel grappig dat ik in 2013 de Willy Van der Steenprijs gewonnen heb. De Suske en Wiske-boeken heb ik als kind verslonden, maar later ben ik andere dingen gaan lezen.’

Wat is je favoriete strip?
‘Thieves van Lucie Bryon vind ik erg leuk. Het gaat over twee jonge meiden die allebei graag stelen. Ze besluiten om de spullen terug te brengen en worden dan verliefd op elkaar. Het is een mooi, lief en bijzonder verhaal. Ik schrijf zelf ook veel over lhbtq+ gerelateerde onderwerpen, omdat dat mijn wereld is. Binnen het Nederlandse taalgebied gebeurt dat nog maar weinig0. Maar het is wel belangrijk, vind ik. Als jonge jongen had ik dat graag gezien: een representatie van mijn eigen gevoelswereld, een plek waar ik me thuis voel.’


Marloes de Vries


De stripwereld wordt beschouwd als een mannenaangelegenheid. Hoe heb jij je weg hierin gevonden?
‘Toen ik heel jong was, dacht ik dat ik geen striptekenaar kon worden. Ik ging naar een beurs om een stripboek te laten signeren, maar er was geen enkele vrouwe. Toen ik een jaar of 17 was, werden Maaike Hartjes en Barbara Stok populair, en dacht ik: het kan dus wel! Bij het weekblad Tina was ik aanvankelijk de enige vrouwelijke striptekenaar. Inmiddels zijn er al een paar bij, dus er is wel een verandering gaande.’

Je maakt strips voor kinderen en voor volwassenen. Wat is het verschil?
‘Er zit niet veel verschil tussen. Voor Tina maak ik wekelijks de strip Lotta. Daarin leg ik complexe zaken uit in duidelijke taal. Dat doe ik ook in mijn strips voor volwassenen, die vaak over psychologische onderwerpen gaan, ook. Laatst had ik een Lotta-aflevering gemaakt over piekeren. Haar oma adviseert Lotta om een stukje te gaan lopen, zodat ze haar gedachten beter kan ordenen. Op LinkedIn kreeg ik een grappige reactie: volwassenen hebben daar ook iets aan!’

Je hoort wel dat strips niet goed zouden zijn voor de leesbevordering.
‘Ja, kinderen zouden er lui van worden, werd lang gedacht. In België zeiden ze precies het tegenovergestelde: kinderen leren sneller lezen. En het is gebleken dat ze in België gelijk hadden. Als kinderen een moeilijk woord zien, kunnen ze uit het beeld de betekenis halen. Ik zie kinderstrips als brug tussen een prentenboek en een leesboek.’


Albo Helm

Je bent een van de oudgedienden op de Stripmakersmarkt.
‘Ja, ik heb ooit nog de Kunststripbeurs in de Nicolaïkerk georganiseerd. Inmiddels heeft de volgende generatie het stokje overgenomen. Ik sta er met de Inktpot, een organisatie van Utrechtse striptekenaars die ook alweer twintig jaar bestaat. Deze dag wordt wel een uitdaging voor mij. Ik heb niet-aangeboren hersenletsel en moet veel rusten.’

Lukt het wel nog om te tekenen?
‘Strips zijn helaas lastig. Dit jaar heb ik nog een strip gemaakt, maar die moest ik van onderuit mijn tenen halen. Een verhaal bedenken en plaatjes tekenen lukt wel, maar bij de lay-out raak ik in de knoop. Strips hebben eigen regels en wetten, net als een taal. Die moet je regelmatig spreken, anders verleer je het.’

In Nederland is de strip minder gewaardeerd dan in België. Hoe komt dat, denk je?
‘Iemand zei eens: katholieken groeien op met beelden en plaatjes, protestanten zijn meer van de tekst. Beelden en tekst gecombineerd werkt hier niet lekker, het wordt snel als “kinderachtig” beschouwd. Maar in België bestaat een complete industrie van familie- en entertainmentstrips die waanzinnig verkopen. Het is echt een andere cultuur met een ander soort humor.’

Je maakt nu Medicinart. Wat is dat?

‘Kunst in de vorm van een pil, als medicijn. Je kunt er foto’s van zien op Instagram, maar in het echt komen ze sterker over. Ik neem er een stel van mee naar de markt in de bieb.’

Eerdere publicatie in Uitagenda Utrecht 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten