De tijd met zang te lijf gaan
Al drie decennia staat de Zaanse formatie De Kift op de planken. Het elfde album ‘Bal’ krijgt na een clubtour nu een theatertournee. 6 december staat de band in Diligentia in Den Haag.
De muziek van De Kift is te omschrijven als een aanstekelijke, soms kolderieke maar immer bezielde mix van polderpunk, Oost-Europese muziek, theater en fanfare. Vrolijkheid wordt afgewisseld met melancholie. De band speelde eerder in theaters, maar voor het eerst is er nu een heuse theatertour.
 |
| De Kift in Diligentia |
‘Bal’ verscheen in 2017 op cd (en vinyl) waarna een clubtour volgde. Nu is er dus een theatertour met de liedjes van dat album, aangevuld met nieuwe teksten, muziek en scenes. “Ik vind het allebei fijn om te doen. Wel komen onze teksten beter tot hun recht in het theater,” vertelt zanger en oprichter Ferry Heijne. Het theater is een plek waar de band er wel voor moet waken om ‘witjes te laten vallen’: “Dat is een theaterterm die we hebben geleerd. Het betekent dat een overgang niet lekker loopt. In een club is het minder erg als er dingen fout gaan. Daar kun je spontaan op reageren. In het theater moet vanaf het begin alles goed staan.”
De rode draad in ‘Bal’ is Admiraal B, een personage dat zijn intrede maakte op de cd ‘Brik’ (2011). Heijne: “Admiraal B is een man zonder leeftijd. Hij is ooit geboren, en het ziet er niet naar uit dat hij ooit zal sterven. Een tijdloos figuur dus. Hij neemt het publiek mee door de tijd. Sinds ‘Brik’ is hij altijd bij ons aanwezig geweest, nu is hij de hoofdrolspeler. Admiraal B heeft een goed karakter en is een prima figuur om de voorstelling aan op te hangen.”
Op het podium wordt Admiraal B gepersonificeerd door drummer/schilder Wim ter Weele, met Heijne mede-oprichter van De Kift. In het lied ‘Langzaam aan’ zingt Ter Weele: “Langzaam aan jongen, langzaam aan. Eerst het een, en dan het ander. De tien minuten die je vandaag eerder klaar bent, wat moet je ermee?” Het verstrijken van de tijd staat centraal in ‘Bal’. Het lied ‘Strijkstok’ kent de regels: ‘Ik zing dit lied als tijdverdrijf. Ik ga de tijd met zang te lijf’. Geldt dit ook voor De Kift? “Ja, op een bepaalde manier wel. Ook voor ons is het element ‘tijd’ van toepassing. We bestaan toch al 30 jaar he.”
De titel van de voorstelling refereert aan het draaien van de aarde. “Maar ‘Bal’ is ook een nummer dat we al heel lang spelen. Het is het lijflied van Admiraal B,” zegt Heijne. Na een intro met staccato gitaar volgt er een uitbundig: “Geweldig dat jullie er allemaal zijn! Feesten, feesten, feesten! Wij houden van jullie!” In het lied ‘Nana’ klinkt het: “Je moet je onophoudelijk bedrinken. Maar waaraan? Aan bier? Poëzie? Of muziek? Net wat je wil. Maar bedrink je.” Het is een tekst van de Franse dichter Baudelaire.
Voor de teksten put De Kift uit de wereldliteratuur. In de voorstelling ‘Bal’ zijn dat passages uit het werk van o.a. Baudelaire, Lucebert en Kerouac. Heijne: “Ik heb een reservoir aan teksten in mijn werkkamer, in totaal zo’n drie meter aan ordners. Als ik een tekst nodig heb, gaat de muziek op repeat en zoek ik er fragmenten bij. Soms gebruik ik een complete tekst, soms combineer ik er een paar.” Het is de manier waarop Heijne al sinds begin jaren 90 te werk gaat. “Alles wat ik lees, lees ik in dienst van De Kift.”
De band maakt veel gebruik van Russische literatuur. “De melancholie en de levenskracht passen goed bij onze muziek. De karakters in die romans zijn vaak mensen aan de rand van de maatschappij die zichzelf staande proberen te houden.” Als voorbeeld noemt Heijne ‘Moskou op Sterk Water’ van de Russische schrijver Venedikt Jerofejev. “Het boek gaat over een notoire alcoholist, maar de man is ook heel filosofisch en humoristisch.” Die tegenstelling spreekt hem aan: “Het leven op straat, en gedachtes die ertoe doen. Dat is een mooie combinatie. Zeker als er humor wordt toegevoegd.”
Heeft Heijne nooit de behoefte gehad om zelf teksten te schrijven? “Het toeval wil dat ik voor onze nieuwe plaat, die in april uitkomt, dit voor het eerst ga doen. Ik herschrijf bestaande teksten in mijn eigen woorden. In mijn reservoir vond ik bij een stuk muziek een tekst die niet helemaal paste. Toen heb ik muziek en tekst naar elkaar toe getrokken. Zo heb ik nu twee eigen teksten gemaakt. Dat smaakt naar meer ja.”
Hoe lang gaat De Kift nog door denkt hij? “Als je 30 jaar bestaat, sta je wel even stil bij wat je allemaal hebt gedaan en wat er is veranderd. Er komt natuurlijk een moment dat het zal eindigen. We proberen het interessant te houden door veel verschillende dingen te doen. Eerst het clubcircuit met ‘Bal’, en nu een theatertour. En gisteren speelden we live bij de beelden van een documentaire die met ons is gemaakt. We gaan door zolang het leuk is en we goede ideeën hebben.”
De rode draad in ‘Bal’ is Admiraal B, een personage dat zijn intrede maakte op de cd ‘Brik’ (2011). Heijne: “Admiraal B is een man zonder leeftijd. Hij is ooit geboren, en het ziet er niet naar uit dat hij ooit zal sterven. Een tijdloos figuur dus. Hij neemt het publiek mee door de tijd. Sinds ‘Brik’ is hij altijd bij ons aanwezig geweest, nu is hij de hoofdrolspeler. Admiraal B heeft een goed karakter en is een prima figuur om de voorstelling aan op te hangen.”
Op het podium wordt Admiraal B gepersonificeerd door drummer/schilder Wim ter Weele, met Heijne mede-oprichter van De Kift. In het lied ‘Langzaam aan’ zingt Ter Weele: “Langzaam aan jongen, langzaam aan. Eerst het een, en dan het ander. De tien minuten die je vandaag eerder klaar bent, wat moet je ermee?” Het verstrijken van de tijd staat centraal in ‘Bal’. Het lied ‘Strijkstok’ kent de regels: ‘Ik zing dit lied als tijdverdrijf. Ik ga de tijd met zang te lijf’. Geldt dit ook voor De Kift? “Ja, op een bepaalde manier wel. Ook voor ons is het element ‘tijd’ van toepassing. We bestaan toch al 30 jaar he.”
De titel van de voorstelling refereert aan het draaien van de aarde. “Maar ‘Bal’ is ook een nummer dat we al heel lang spelen. Het is het lijflied van Admiraal B,” zegt Heijne. Na een intro met staccato gitaar volgt er een uitbundig: “Geweldig dat jullie er allemaal zijn! Feesten, feesten, feesten! Wij houden van jullie!” In het lied ‘Nana’ klinkt het: “Je moet je onophoudelijk bedrinken. Maar waaraan? Aan bier? Poëzie? Of muziek? Net wat je wil. Maar bedrink je.” Het is een tekst van de Franse dichter Baudelaire.
Voor de teksten put De Kift uit de wereldliteratuur. In de voorstelling ‘Bal’ zijn dat passages uit het werk van o.a. Baudelaire, Lucebert en Kerouac. Heijne: “Ik heb een reservoir aan teksten in mijn werkkamer, in totaal zo’n drie meter aan ordners. Als ik een tekst nodig heb, gaat de muziek op repeat en zoek ik er fragmenten bij. Soms gebruik ik een complete tekst, soms combineer ik er een paar.” Het is de manier waarop Heijne al sinds begin jaren 90 te werk gaat. “Alles wat ik lees, lees ik in dienst van De Kift.”
De band maakt veel gebruik van Russische literatuur. “De melancholie en de levenskracht passen goed bij onze muziek. De karakters in die romans zijn vaak mensen aan de rand van de maatschappij die zichzelf staande proberen te houden.” Als voorbeeld noemt Heijne ‘Moskou op Sterk Water’ van de Russische schrijver Venedikt Jerofejev. “Het boek gaat over een notoire alcoholist, maar de man is ook heel filosofisch en humoristisch.” Die tegenstelling spreekt hem aan: “Het leven op straat, en gedachtes die ertoe doen. Dat is een mooie combinatie. Zeker als er humor wordt toegevoegd.”
Heeft Heijne nooit de behoefte gehad om zelf teksten te schrijven? “Het toeval wil dat ik voor onze nieuwe plaat, die in april uitkomt, dit voor het eerst ga doen. Ik herschrijf bestaande teksten in mijn eigen woorden. In mijn reservoir vond ik bij een stuk muziek een tekst die niet helemaal paste. Toen heb ik muziek en tekst naar elkaar toe getrokken. Zo heb ik nu twee eigen teksten gemaakt. Dat smaakt naar meer ja.”
Hoe lang gaat De Kift nog door denkt hij? “Als je 30 jaar bestaat, sta je wel even stil bij wat je allemaal hebt gedaan en wat er is veranderd. Er komt natuurlijk een moment dat het zal eindigen. We proberen het interessant te houden door veel verschillende dingen te doen. Eerst het clubcircuit met ‘Bal’, en nu een theatertour. En gisteren speelden we live bij de beelden van een documentaire die met ons is gemaakt. We gaan door zolang het leuk is en we goede ideeën hebben.”
Eerdere publicatie in het AD Haagsche Courant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten