Popronde Utrecht

Tijdens de jaarlijkse nationale Popronde krijgen talentvolle Nederlandse bands de kans zich te presenteren aan een groot publiek. Uitagenda Utrecht sprak met vier nieuwe formaties die op 10 oktober optreden in Utrecht. 

Foxlane:‘Een halflege zaal heeft ook een voordeel’

Foxlane komt uit Nijmegen en laat zich inspireren door avontuurlijke bands als Shame, Foals en Arctic Monkeys. ‘We horen ook weleens de vergelijking met Talking Heads, dat vinden we tof,’ zegt frontman Guus Tmmermans. De band omschrijft haar sound zelf als ‘dynamisch, ruw, subtiel en prikkelend, met pakkende indie-rifjes en sporadische uitspattingen.’ Aan ambities geen gebrek: ‘Onze grote droom is om te touren in de VS, van oost naar west of van west naar oost, dat maakt niet uit.’ De Popronde is een eerste stap. ‘Die geeft ons naamsbekendheid bij het grote publiek en de muziekkenners in Nederland.’

Foxlane kijkt uit naar het optreden in Utrecht. ‘We komen vaak in EKKO en hebben hier veel vrienden. Natuurlijk hopen we op een bomvolle zaal.’ Dat een band beginnen in Nederland geen garantie is voor succes, weet ook Timmermans: ‘Ja, het is moeilijk. Buiten Nijmegen optredens regelen lukt vaak nog wel, maar het is lastig om daar publiek te vinden. Voor weinig mensen spelen heeft overigens ook een voordeel: we zien de zaal dan meer als repetitieruimte. We proberen dingen uit en vinden het niet zo erg om op onze bek te gaan.’


Mikawe Oziki: ‘Het is gewoon kei- en keihard werken’

‘We wilden muziek maken waarbij onze ouders niet meteen de concertzaal zouden verlaten,’ zegt zanger Tim van der Zanden. Samen met producer Rik Bosmans begon hij het project Mikawe Oziki. ‘Geen herrie dus, maar een atmosferische en spannende mix van elektronische wereldmuziek, moderne hiphop en bass music.’ Het concept van De Popronde vindt hij ‘briljant’. ‘Het is voor iedere jongere band toch een droom om met je muziek door heel Nederland te touren? Het lijkt ons geweldig om via deze weg op Eurosonic terecht te komen.’ En dit is niet onmogelijk: ‘Charlie & The Lesbians werden na deelname aan de Popronde eerst op Noorderslag en vervolgens op Paaspop geboekt. Onlangs stonden ze nog op een festival in Lissabon. Een schoolvoorbeeld van een band die klein is begonnen en via De Popronde mooie kansen heeft gekregen en benut.’ Een grote doorbraak is slechts voor weinig Nederlandse formaties weggelegd, weet Van der Zanden. ‘Ik speel al jaren in verschillende bands en merk dat het in de muziekindustrie gewoon kei- en keihard werken is.’


La Loye: ‘Je groeit sociaal en muzikaal naar elkaar toe’

‘Liefdevolle indiefolk,’ daar staat La Loye voor. De bandleden hebben elkaar ontmoet op het conservatorium van Amsterdam. In de hoofdstad is er al enige faam bij een selecte groep. Maar de dromen reiken verder, aldus zangeres Lieke Heusinkveld. ‘Momenteel werken we hard aan ons debuutalbum dat in 2020 uitkomt. Een tour in Nederland zou mooi zijn, maar we denken niet per se binnen de eigen grenzen.’ De Popronde beschouwt Heusinkveld als een kick-start. ‘Je speelt veel, groeit sociaal en muzikaal gezien naar elkaar toe en krijgt de kans om je muziek aan een veel groter publiek te laten horen. En het mooie is dat het andersom ook werkt: ik stond jarenlang zelf in het publiek van De Popronde en vond het geweldig om nieuwe bands te ontdekken.’

Heusinkveld onderkent het belang van sociale media bij het verkrijgen van meer bekendheid. ‘Het is belangrijk om als band je visie sterk over te brengen, bijvoorbeeld door een aansprekende vormgeving. Ik besteed dan ook veel aandacht aan de foto’s en het kleurgebruik op onze website.’


Wies: ‘Pop, electronica en organisch raggen’

Opvallen tussen het enorme aanbod van bands valt nog niet mee, weet ook Jeanne Rouwendaal van de Nederpopband Wies. ‘Maar we geloven dat goede muziek, in combinatie met een onvoorwaardelijke motivatie, altijd boven komt drijven.’ En hoe klinkt dat bij Wies? ‘Als een combinatie van pop, electronica en organisch raggen. Af en toe is het behoorlijk dramatisch.’ Spinvis, Ramses Shaffy en Maarten van Roozendaal zijn enkele tekstuele referenten, muzikaal laat de band zich inspireren door Alt-J en The Black Keys.

Wies is afkomstig uit de Zaanstreek en ontstaan op het Amsterdamse Conservatorium. ‘We willen mensen raken met onze muziek en mikken op een breed publiek. Onze nieuwe single, Soms Is Het Te Laat, is een terugblik op onze tienertijd: sommige dingen zijn veranderd en andere dingen zijn hetzelfde gebleven. Dat maakt het lied herkenbaar voor een puber en nostalgisch voor een ouder publiek.’

Eerdere publicatie in Uitagenda Utrecht.